قطعنامه 598 ، هشتمين قطعنامه‌اي بود که شوراي امنيت سازمان ملل از ابتداي تجاوز علني رژيم بعثي عراق به جمهوري اسلامي ايران ، صادر کرده بود. همه قطعنامه‌هاي قبلي به علت جهت گيري ناعادلانه آنها از سوي ايران رد شده بود اما در ابتداي صدور قطعنامه 598 بعلت نکات مثبتي که در اين قطعنامه گنجانده شده بود از سوي جمهوري اسلامي اعلام شد که ايران جاي بحث و مذاکره در اين قطعنامه مي‌بيند و آن را نه رد کرد و نه قبول؛ ولي سرانجام در تاريخ 27 تير 1367 اين قطعنامه مورد قبول جمهوري اسلامي ايران قرار گرفت.

 متن قطعنامه 598:

شوراي امنيت، با تأييد مجدد قطعنامه (1986 ميلادي) 582 خود، با ابراز نگراني عميق از اين که علي رغم در خواستهايش براي آتش بس، منازعه بين ايران و عراق به شدت سابق با تلفات شديد انساني و تخريب مادي ادامه دارد، با ابراز تأسف از آغاز و ادامه منازعه، همچنين با ابراز تأسف از بمباران مراکز صرفاً مسکوني غيرنظامي، حملات به کشتيراني بي طرف يا هواپيماهاي کشوري، نقض قوانين بين المللي انسان دوستانه و ديگر قوانين ناظر بر درگيري مسلحانه، بويژه کاربرد سلاحهاي شيميايي برخلاف الزامات پروتکل 1925 ژنو، با ابراز نگراني عميق نسبت به احتمال تشديد و گسترش بيشتر منازعه، مصمم گرديد به تمامي اقدامات نظامي بين ايران و عراق خاتمه بخشد، معتقد شد که مي بايد يک راه حل جامع، عادلانه، شرافتمندانه و پايدار بين ايران و عراق به دست آيد…

 یک سال بعد ، حضرت امام خميني ضمن پذیرش قطعنامه،…

ادامه »

 توفيق تبليغ

 "ادْعُ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ؛‌با حكمت و اندرز نيكو، به سوی پروردگارت دعوت نما و با آنها به روشي كه نيكوتر است، مجادله کن!” یکی از وسایل مورد نياز جهان امروز، ابزار تبلیغ ‌است.‌ مي‌توان با استفاده از ابزارهای مدرن تبلیغی، ناممکن‌ها را ممکن ساخت و فرهنگ خویش را به جان و جهان انسان‌ها تزریق نمود. لذا لازم است با به کارگیری شیوه‌های نوین تبلیغی و استفاده از قابلیت‌های این بخش، نورانیت اسلام و قرآن را به همگان نشان داد. استاد قرائتی در میان مبلغان معاصر از جمله چهره‌هاي موفقي است که توانسته است با ابتكار و تجربه‌هاي منحصر به فرد در شیوه دعوت، در طول بيش از سه‌ دهه تلاش خستگی‌ناپذیر، مبانی روشنگرانه اسلام ناب محمدی(ص) را با محوریت قرآن‌کریم به مخاطبان عرضه نماید.

 واینک شیوه های تبلیغی این بزرگوار…

 1. دامنه تبلیغی خود را گسترش دهیم تبلیغ محدود به زمان و مکان خاصی نیست و مرز و بوم ندارد. رسول‌اکرم(ص) به سران کشورهای یمن، حبشه، روم، ایران دعوتنامه ارسال نمودند. حضرت امام(ره) نیز به رهبر بزرگترین قدرت‌های مارکسیستی نامة دعوت نوشتند. با هجرت یک عالم قزوینی به کشور چین، اسلام به چین وارد شد؛ و مردم شمال کشور چاد از طریق چند زن مسلمان با اسلام آشنا شدند.

2. ما مردم را دعوت کنیم؛ قبل از آنکه …

ادامه »

 چندی پیش دختر دانشجویی اظهار می‌کرد: در خانواده‌ای متوسط زندگی می‌کنم. دو سال است دانشجوی دانشگاه آزاد هستم. می‌خواهم دانشگاه را رها کنم. چون هزینة دو ترم را نپرداخته‌ام و خانواده‌ام نیز از پرداخت آن ناتوان‏اند. خانواده‌ام مخارج ضروری زندگی خود را هم نمی‌توانند تأمین کنند. پرسیدم: با ناتوانی خانواده‌ات، چه چيزي سبب شد که به دانشگاه آزاد بیایی؟ آیا روز نخست بدین روز نمی‌اندیشیدی؟ گفت: البته این طور متوجه نبودم، ولی مادرم می‌گفت: مهم نیست که ما زندگی را چطور بگذرانیم. همین که ما در میان فامیل بگوییم دخترمان دانشجوست، برایمان کافی است. مردم چه می‌دانند درون خانۀ ما چه می‌گذرد. آنچه آنها خواه ناخواه خواهند فهمید این است که دخترمان دانشجوست و همین برای ما از هر چیز با اهمیت‌تر است. دیگری می‌گفت: پدرم به من سفارش کرد: تو به دانشگاه برو تا مردم بگویند دختر فلانی دانشجوست. وقتی دانشجو شناخته شوی، خواستگاران بیشتری خواهی داشت. همین که عقد کردی، اگر خواستی دانشگاه را هم رها کنی مهم نیست. مهم این است که هنگام آمدن خواستگار، تو دانشجو باشی. اینها مسائلی هستند که باید برای آنها مجلس ترحیم و تسلیت برقرار کرد. از یاد نمی‌برم که چندی پیش فردی می‌گفت: گاه برای نصب آنتن ماهواره به خانه‌هایی رفته‌ام که زیرانداز مناسبی نداشته و در شدت فقر به سر می‌برده‌اند. آنها نان ندارند و نیاز خود را داشتن ماهواره می‌دانند. از داشتن تغذیۀ صحیح و کافی محروم‏اند، اما داشتن مبل، آرزوی دیرینۀ آنهاست. سالیانی است در خانۀ استیجاری زندگی می‌کنند، ولی فرزندانشان افتخار می‌کنند که در کلاس موسیقی شرکت می‌کنند…

ادامه »