به گزارش خبرگزاری حوزه نشست علمی – پژوهشی با عنوان شیوه های تبلیغی امام حسین (علیه السلام) از مدینه تا کربلا با سخنرانی سرکار خانم نرگس کریمی و حضور طلاب، اساتید و کادر مدرسه علمیه فاطمیه(س) برگزار گردید.

خانم نرگس کریمی ضمن تسلیت اربعین سید و سالار شهدا حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) گفت: خداوند به وسیله ی برترین بنده ی خود برنامه ای برای چگونه زیستن در اختیار بشر قرار داد. این برنامه به وسیله ی مجاهدتهای بی پایان پیامبر اسلام و با جهاد همه جانبه اهلبیت (علیهم السلام) وارد زندگی انسان ها شد و راه خیر و سعادت را برای آن ها به ارمغان آورد. تبلیغ به عنوان ابزاری کار آمد ریشه های درخت دین را روز به روز استحکام بخشید.  اگر تبلیغ نبود دین خداوند، از آسیبی به عنوان غفلت و نسیان در امان نمی¬ماند. اهلبیت (علیهم السلام) در راه تبلیغ دینی از روش های زیادی استفاده کردند.

خانم کریمی بیان داشت: تبلیغ از چهار عنصر اصلی و اساسی تشکیل یافته است: مبلّغ که اولین و مهمترین عنصر به حساب می‌آید. مخاطب که تبلیغ در واقع برای او صورت می‌گیرد و پیام که در تبلیغ دینی این پیام یک پیام دینی به حساب می‌آید و ابزار که در نبود ابزار مبلّغ نمی‌تواند پیام را انتقال دهد. قرآن کریم به شیوه‌های فراوانی در تبلیغ اشاره می‌کند که توسط انبیای الهی استفاده شده است از جمله روش الگوسازی، روش تحریک عواطف و احساسات، روش مناظره–بحث آزاد، روش پرسش و پاسخ.

سرکار خانم نرگس کریمی ضمن بیان تعریف تبلیغ ابزار و ویژگی های مبلغ را بیان نموده و گفتند مبلّغ در اصطلاح و فهم عرفی، کسی است که عهده ‌دار ارائه پیامی ‌دینی در فرصت‌هایی مناسب برای تأثیرگذاری بر مخاطبان است . در این نگاه به حرفه‌ای که پیامی‌ را به دوش می‌کشد مبلّغ اطلاق نمی‌شود. مبلّغ در گذر زمان به عنوان هویت صنفی گروهی درآمده که وظیفه‌ای دینی و رسالتی شرعی به عهده داشته و در پی رساندن آن به مردم بر می‌آیند

خانم کریمی در ادامه شیوه های تبلیغی امام حسین (علیه السلام ) از مدینه تا کربلا را اینگونه تبیین نمودند اهلبیت (علیهم السلام) ازشیوه‌های گوناگونی برای تبلیغ در زمان خود استفاده می‌کردند از جمله: نفوذ معنوی در مردم، مناظره، استفاده از شبکه وکالت، توجه به نسل جوان، پرسش و پاسخ، موعظه و خطابه. بررسی این شیوه‌های تبلیغی الگوهای خاصی در اختیار مبلّغ قرار می‌دهدیکی از این الگوهای بسیار غنی برای تبلیغ، شیوه‌هایی است که حضرت امام حسین (علیه السلام) استفاده کرده‌اند. زمان حکومت امویان دین اسلام با حوادث تلخی روبرو شد که این حوادث دین را در معرض نابودی قرار می‌داد. بدعت‌های جدید چهره اسلام را دگرگون کرده بود و خواص در خدمت اهداف باطل امویان قرار داشتند و روز به روز دگرگونی‌های جدیدی در ارزش‌ها و باور‌های مردم رخ می‌داد و مفهوم غیرت دینی مفهومی از بین رفته در جامعه آن روزگار بود که می‌بایست یک رهبر توحیدی به فریاد دین برسد و گرد غفلت و جهل را از چهره دیدن بزداید. حضرت امام حسین (علیه السلام) با توجه به این اتفاقات که در جامعه اسلامی‌دیده می‌شد قیام تاریخی خود را آغازکردند و لحظه لحظه این قیام، خود از تبلیغ دینی بسیار گسترده بر علیه حکایت دارد. حضرت با شیوه های تبلیغی فراوان حکومت را رسوا می‌کند و پیام خود را به جهانیان می‌رساند. او در زمان حضور در مدینه در فرصت‌های مختلف به رسوا کردن معاویه اقدام می‌کند و هنگام خروج از مدینه با تلاوت آیاتی از قرآن مردم را متوجه این می‌کندکه برای مقابله با ظلم حرکت می‌کند.

ایشان در ادامه بیان کردند که حضرت وقتی وارد سرزمین کربلا می‌شود خاک آنرا مقدس می‌شمارد تا نشان دهد هدف مقدسی در این سرزمین مقدس شکل می‌گیرد. حضرت درفرصت‌های مختلف از شیوه‌های تبلیغی استفاده می‌کند با نماینده دشمن ملاقات می‌کند، فرمانده دشمن را موعظه می‌کند، نماز و قرآن تلاوت می‌کند. این شیوه‌های تبلیغی می‌تواند الگوی مبلّغ باشد و او را یاری دهد تا بتواند در هر زمان با توجه به شرایط از همه توان خود برای تبلیغ هدف خودبهره گیرد.

گفتنی است این نشست در روز28/7/98  برگزارگردید.