سهم زکاتمان از علم را چگونه بدهیم
علم و دانش گنجینه بی پایانی است که بعد از هزاران سال از عمر بشر هر روز رو به رشد است و در همه زمینه ها اعم از حکمت و علوم دینی گرفته تا علوم پایه و پزشکی و … رو به گسترش است و کشفیات بشر هر روز بیشتر می شود. پس چطور می شود بعضی ها در همان علم ناچیز خود خست دارند و با جهالت آن را از دیگران می پوشانند؟
اشتباه ما این است که فکر می کنیم خست و بخل فقط در مسائل مادی معنا و مفهوم دارد؛ اما اصلا اینگونه نیست. بخشش در همه امور صادق است. یکی از این بذل و بخشش ها، یاد دادن علم و دانشی است که می دانیم. امام محمد باقر(عليه السلام) فرمودند:"هر كه به مردم درى از هدايت آموزد مثل پاداش ایشان را دارد بدون اينكه از پاداش آنها چيزى كم شود و كسى كه به مردم درى از گمراهى آموزد مثل گناه ايشان را دارد بدون اينكه از گناه آنها چيزى كم شود."(2)
زکات چیست؟
اصل کلمه “زکاة” به معناى رشد و نموّى است که از برکت الهى در چیزهاى دنیوى و اخروى حاصل میشود.(3)
کلمه “زکات” به سهم الهى که انسان مؤمن از مال خود خارج میکند و به فقرا میدهد، گفته میشود. به این دلیل است که در پرداخت آن، امید رشد و افزایش مال همراه با خیرات و برکات دارد، یا موجب تزکیه و پاکى روح پرداخت کننده می شود و یا از هر دو جنبه است؛ زیرا هر دو فایده در پرداخت زکات وجود دارد.(4) بنابراین،"زکات” در لغت، به دو معنا آمده است: یکى رشد و نموّ و دیگرى پاکى.(5)
زکات علم چیست؟
بر اساس معنای لغوی و عام، هر چیزى زکاتى دارد. امیر المؤمنین على(علیه السلام) میفرمایند:"زکات بدن؛ جهاد و روزه گرفتن است. زکات جاه و مقام؛ بذل و بخشش، زکات جمال و زیبایى؛ عفت و عصمت خواهد بود. زکات سلطه و قدرت؛ نجات افراد اندوهگین، زکات شجاعت؛ جهاد فى سبیل اللّه است. زکات صحت و سلامتى؛ کوشش در اطاعت پروردگار و زکات پیروزى؛ احسان خواهد بود. زکات علم آن است که آن را نشر دهى و خود را به انجام آن وادار کنى … زکات قدرت؛ انصاف است."(6)
میراثی ارزشمند
بعد از مرگ افراد، چندین روز پس از خاک سپاری و مراسم، همه از اموال و املاک متوفی یاد می کنند و او را بعضا تحسین می کنند که چقدر مال و اموال برای وراثش گذاشته و یا بنده خدا را شماتت می کنند که چرا بی فکر بوده. کسی به گنجی با ارزش تر و پرسود تر فکر نمی کند. چیزی با ارزش تر از مال که راهت را روشن تر و مسیر زندگیت را بهتر می کند و تو را از بلایا و اشتباهات سنگین نجات می دهد. این گنج همان علم و دانش است. امام صادق(عليه السلام) به شاگردشان مفضل فرمودند:"بنويس و علمت را در ميان دوستانت منتشر ساز و چون مرگت رسيد آنها را به پسرانت ميراث ده زيرا براى مردم زمان فتنه و آشوب مي رسد كه آن هنگام جز با كتاب انس نگيرند."(7)
پی نوشت:
1. الحياة / ترجمه احمد آرام ؛ ج2 ؛ ص521، حكيمى، محمدرضا و حكيمى، محمد و حكيمى، على، الحياة / ترجمه احمد آرام - تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى ،چاپ: اول، 1380ش.
2. أصول الكافي / ترجمه مصطفوى ؛ ج1 ؛ ص43، كلينى، محمد بن يعقوب، أصول الكافي / ترجمه مصطفوى - تهران، كتاب فروشى علميه اسلاميه، چاپ: اول، 1369 ش.
3. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق: داودی، صفوان عدنان، ص 380، دارالعلم، الدار الشامیة، دمشق، بیروت، چاپ اول، 1412ق.
4. همان، ص 381
5. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج 14، ص 358، دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع، بیروت، چاپ سوم، 1414ق.
6. محدث نوری، حسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج 7، ص 46، مؤسسه آل البیت(ع)، قم، چاپ اول، 1408ق؛ ر.ک: لیثی واسطی، علی، عیون الحکم و المواعظ، محقق و مصحح: حسنی بیرجندی، حسین، ص 275، دار الحدیث، قم، چاپ اول، 1376ش.
7. أصول الكافي / ترجمه مصطفوى ؛ ج1 ؛ ص67، كلينى، محمد بن يعقوب، أصول الكافي / ترجمه مصطفوى - تهران، كتاب فروشى علميه اسلاميه، چاپ: اول، 1369 ش.