تواضع عالمانه...
خواجه نصیرالدین طوسی(ره) وقتی که در بغداد حالش دگرگون شد و فهمید نزدیک است که از این دنیا به جوار الهی رحلت کند،وصیت کرد:
مرا از کنار امام هفتم(ع) باب الحوائج الی الله نبرید و در عتبة.(عتبة:آرامگاه هر یک از امامان شیعه می گویند) به خاک بسپارید وروی قبرم در پیشگاه امام هفتم(ع) مثلاً نوشته نشود:»آیت الله« یا »علامه«؛چون آن بزرگوار قرآن ناطق وامام ملک و ملکوت است.بلکه روی قبر من بنویسید: ﴿وکلبهم باسط ذراعیه بالوصید﴾ (سوره کهف،آیه 18)؛ و سگ آنها [اصحاب کهف] دست های خود را بر دهانه غار گشوده بود (و نگهبانی می کرد).
پای درس حاج آقا تهرانی...
نشانه های مومن:
روی عن علی بن الحسین (علیهماالسلام) قال:
«عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ: الْوَرَعُ فِی الْخَلْوَةِ وَ الصَّدَقَةُ فِی الْقِلَّةِ وَ الصَّبْرُ عِنْدَ الْمُصِیبَةِ وَ الْحِلْمُ عِنْدَ الْغَضَبِ وَ الصِّدْقُ عِنْدَ الْخَوْفِ.» روایتی از امام زین العابدین(صلواتاللهعلیه) منقول است که حضرت فرمودند: مؤمن پنج نشانه دارد. اوّل؛ «الْوَرَعُ فِی الْخَلْوَةِ»، مؤمن حالت کنارهگیری از گناه دارد، آن هم در موقعی که غیر از خدا حاضر و ناظری نیست. اگر کسی در عَلَن معصیتی را ترک کند، مثلاً شرب خمر نکند یا با نامحرم روابط نامشروع برقرار نکند، خوب است، امّا این ترک گناه در عَلَن، گویای این نیست که این فرد به اصطلاح ایمان قوی داشته باشد.
اگر در جایی که جز خدا کسی نبود، گناه را ترک کرد، آنجا معلوم میشود که ایمان در قلب او رسوخ کرده است و به تعبیر اهلش اعتقاد، از واردات قلبیّه او شده است، چون جز خدا هیچکس را حاضر و ناظر نمیبیند و خودش را در محضر الهی میبیند؛ لذا این ترک گناه خیلی ارزشمند است.
دوم؛ «وَ الصَّدَقَةُ فِی الْقِلَّةِ»؛ وقتی مؤمن تنگدست است، به مقدار توانش در راه خدا انفاق میکند و صدقه میدهد. این مورد نیز گویای این است که وابستگی مؤمن به خدا از نظر درونی قوی است. چون …
صفحات: 1· 2
شروع اجلاس تا ساعاتی دیگر...
جنبش عدم تعهد عنوان کشورهای در حال توسعه با هدف استعمار زدایی و مبارزه با امپریالیسم و نو استعمار، ایجاد وحدت و یکپارچگی میان کشورهای درحال توسعه، برقراری مناسبات سیاسی و اقتصادی آزاد و مستقل از هر یک از قدرتهای برزگ و کمک به برقراری صلح و امنیت بین کشورهای عضو جنبش عدم تعهداست.
به کشورهای عضو جنبش عدم تعهد، کشورهای غیر متعهد میگویند. سران کشورهای غیر متعهد هر سه سال یکبار و کنفرانس وزرای امور خارجه غیرمتعهد در فاصله بین دو کنفرانس سران در پایتخت یکی از کشورهای عضو جنبش برگزار میشود.
اولین کنفرانس سران در سال 1961 با شرکت 25 کشور در پایتخت یوگوسلاوی تشکیل شد رئیس کشور میزبان تا اجلاس بعدی، ریاست کشورهای غیر متعهد را عهده دار میشود. پیروی از سیاست همزیستی مسالمتآمیز ، پشتیبانی از جنبشهای آزادیبخش ، عدم پیوستگی به هیچیک از پیمانهای نظامی در چارچوب اختلافات قدرتهای بزرگ از جمله مشخصات کشورهای غیر متعهد است.