کلاس هندسه ی ما کلاس درس شماست
کلاس درس شما درس زندگانی ماست
همه مساحت دل ها پر از امید ظهور
دریغ قاعده هامان اسیر رسم خطاست
محیط فضل تو عالم، محاط آن ماییم
ببین ز لطف و مرامت چه شورشی برپاست!
امید وصل شما شد مماس دل هامان
ولی ظهور شما در کدام فرداهاست؟!
اگرچه دور شدیم از شما ولی دیری است
نشان مهر و صفاتان همیشه پابرجاست
مثلث دل ما را سه ضلع می سازد
یکی ولای علی ، یک شما ، یکی زهراست
عمود خیمه ی سبزت ، منصّف دلها
و رأس آن به کجاها… امید ما به خداست
توازی ره ما با ره شما… امّید!
و این تقاطع بی رحم عمر ما را کاست
سه ضلعی دل یاران همه برابر هم
دو ضلع و زاویه ی بین ،حالت آنهاست
یکی تبرّی ظلمت یکی تولّی نور
به کنج زاویه ی دل گدایی ات زیباست
گمان کنم که رسیده ست وقت سنجش ما
تو خواهی آمد و روز بزرگ ما فرداست
اگر شما برسی شاعران چه ها گویند
که در نبود شما وزن و قافیه بی جاست…
سایت ابوتراب