بدانيد دنيايى كه نسبت به آن آرزومنديد و به آن ميل داريد، و آن گاهى شما را به خشم و زمانى به خشنودى مى برد، نه خانه شماست و نه منزلى كه براى آن آفريده شده ايد، و نه جايى كه شما را به آن دعوت كرده اند. بدانيد كه دنيا براى شما باقى نمى ماند و شما هم در آن باقى نخواهيد ماند؛ اگر دنيا شما را به ظاهرش فريفت از شرّش نيز بيم داد.

پس به خاطر بيم دهي اش از آنچه فريبتان مى دهد، از آن چشم پوشى كنيد، وبه خاطر ترساندنش از طمع به آن خوددارى نماييد، و در دنيا براى آخرتى كه به آن دعوت شده ايد، بر يكديگر پيشى گيريد، و با عمق دل از دنيا روى بگردانيد. نبايد احدى از شما به خاطر چيزى از دنيا كه از او گرفته شده، چون كنيز ناله بزند.

و با شكيبايى بر طاعت خدا و محافظت بر آنچه از كتابش كه حفظ آن را از شما خواسته است، نعمت خدا را بر خود تمام كنيد. بدانيد در صورتى كه پايه دين خود را حفظ نموده باشيد، از دست دادن متاع دنيا به شما زيانى وارد نكند. و بدانيد در صورت تباه كردن دين، آنچه از دنيا حفظ كرده ايد، به شما سودى ندهد.
خداوند دل هاى ما و شما را متوجّه حق كند و شكيبايى را به ما و شما ارزانى دارد.

بخشی از خطبه 172 نهج البلاغه به نقل از عرفان

داری چکار می‌کنی؟
- هیچی از صبح تا حالا مشغول اتاقم هستم. دارم تميز مي‌كنم، اما تمامي نداره. اصلا به هيچ كارم نمي‌رسم. چقدر روزها زود مي‌گذره. همه‌اش از برنامه‌هايم عقب‌ام. نمي‌دانم، انگار وقت‌هايم بي‌بركت شده!
اين جملات را زياد شنيده يا احتمالا به همين سبك و سياق، غصه خورده‌ايد. اما حقيقت ماجرا چيست؟ آيا چيزي به اسم بركت وجود دارد؟ و اگر وجود دارد به چه معني است؟

درواقع بركت، اضافه شدن‌هايي است كه ديده نمي‌شود. مثلا مهمانی سر زده از راه می‌رسد، اما غذا كم نمي‌آيد. مي‌گويند چه قابلمه بابركتي. 2ساعت وقت داريد، اما انگار به‌صورت مرموزي، زمان كش پيدا مي‌كند و به كارهايتان مي‌رسيد. مي‌گويند عجب بعدازظهر بابركتي بود.

بركت در زمان، دو جنبه دارد: يك جنبه از آن به زواياي مادي برمي‌گردد. مثلا يكسري از اقدامات، خودبه‌خود زمان‌هاي ما را كارآمد مي‌كند، مثل برنامه‌ريزي. طبيعي است برنامه ريختن در زندگي مي‌تواند زمان‌هاي مرده را كاهش داده و فرصت‌هاي بيشتري بيافريند. يا مثلا نه گفتن به كارهاي بي‌ربط و اضافه و يا اولويت گذاشتن در كارها. اگر كسي ياد بگيرد اول كارهاي فوري فوتي را انجام بدهد و از كارهاي بي‌اهميت يا زائد عبور كند حتما اوضاع و احوالش بهتر مي‌شود.

ساعت‌ها و ثانيه‌ها، دزدهاي مخصوص به‌خود دارند. برخي چيزها، زمان را مي‌دزدند، مي‌كُشند و هدر مي‌دهند؛ تلويزيون ديدن‌هاي طولاني، چت‌كردن‌هاي دائمي، گفت‌و‌شنودهاي نامربوط، خواندن مطالب بي‌سر و ته و …. .

جنبه دوم به اثرات معنوي اشاره دارد كه مي‌تواند در زندگي و وقت آدم‌ها، دخالت كند. اگر انسان در راستاي اهداف خلقت عمل نكند يا از وظايف اصلي خودش غافل شود، طبيعتاً زمان هم از سيطره او خارج خواهد شد. چون زمان هم در تصرف صاحب هستي است. نمازهاي آخر وقت، زمين گذاشتن وظايف اصلي مثل اخلاق مداری و انسان دوستی و پرهیز از گناه و هرزه گویی، بي‌توجهي به ديگران، منفعت‌طلبي‌هاي شخصي، تنبلي‌ها و يكجانشيني‌ها، عدم‌تحرك و تفكر، همه و همه زمان را عقيم مي‌كند. زايش را از ثانيه‌ها مي‌گيرد و عمر ساعت‌ها را كوتاه مي‌كند. طبيعتا قطاري كه روي ريل حركت میكند تندتر مي‌رود. شايد برخي اوقات پاي ما از روي ريل درست زندگي خارج مي‌شود، پس كند مي‌شويم يا متوقف. آن وقت است كه وقت‌هايمان بي‌بركت مي‌شود.

چند پیشنهاد برای افزایش برکت وقت:
• برنامه ریزی
• پرهیز از کارهای بیهوده و زمان‌بر مثل سپری کردن وقتهایی طولانی در شبکه‌های اجتماعی
• سحرخیزی (بعد از نماز صبح تا طلوع آفتاب که اصطلاحاً به آن بین‌الطلوعین می‌گویند، زمان بسیار با برکتی است)
• نمازهای اول وقت
• برخی اذکار که به زمان برکت می دهند، مانند ذکر لاحول و لا قوة الا بالله
• دوری از هرزه گویی، هرزه نگاری، هرزه بینی و هرآنچه چشم و گوش و اعضای ما را به گناه عادت می‌دهند.

منبع: همشهری آنلاین

با تصرف

با فرا رسیدن ماه عزای عرشیان و فرشیان در شهادت سرور و سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین و 72 تن از یاران باوفایش ، ماه اسارت و بیدارگریهای امام سجاد و حضرت زینب علیهما السلام حوزه ی علمیه الزهراء (س) هیدج با برپایی مراسم عزاداری در دهه اول ماه محرم با هدف بصیرت افزایی و هم نوایی با عالم اسلام به سوگ زینبیان نشست .
این مراسم عزاداری که روزهای شنبه تا چهارشنبه و روز سوم شهادت حضرت ابا عبدالله الحسین و یاران والایش برگزار شد با حضور پر شور طلاب، سخنرانی طلاب، مداحی، روضه و قرائت زیارت پرفیض عاشورا همراه بود .
در این برنامه ی شش روزه ، طلاب با هدف تمرین و ترغیب تبلیغ بالاخص در ماه محرم در موضوعات بصیرت و ولایت ، عزاداری صحیح ، بدعت های محرم ، ویژگی های جوان حسینی ، حماسه ی عاشورا و شناخت یاران آن حضرت به ویژه زهیر بن قین به ایراد سخنرانی پرداختند .

روز شنبه :
پیرامون بصیرت و ولایت بود که سخنران برنامه، نداشتن بصیرت را مهم ترین امر در مخالفت با ولایت در قیام عاشورا عنوان کرده، آنرا با جامعه امروز منطبق دانسته و گفت : حسینی زیستن امروزها در گرو پیروی از ولایت و داشتن بصیرت در این امر است و اگر امروز ما نتوانیم رهرو مبصر ولایت باشیم نخواهیم توانست حسینی زندگی کنیم .

روز یکشنبه
سخنرانی راجع به نحوه ی انجام یک عزاداری صحیح بود که سخنران عزاداری صحیح را در گرو شناخت واقعی علل قیام عاشورا دانسته گفت : انسان باید به ابعاد قیام و انگیزه امام حسین (ع) از قیام، معرفت پیدا کند و پس از کسب معرفت ، اشک ریختن برای مظلومیت ایشان و اهل بیت شان نیز مراتبی از عزاداری و نایل آمدن به معرفت حسینی است .

روز دوشنبه
موضوع سخنرانی ، بررسی بدعت های محرم بود که در این زمینه سخنران برنامه گفت : خرافه پردازی در وقایع قیام عاشورا یکی از علل سطحی نشان دادن دین است و از سوئی دیگر نیز بدعتهای موجود در عزاداری ها باید مرتفع شود که این امر همت واقعی طلاب و روحانیت را می طلبد که اولا هم با ارائه بینش صحیح به مردم شکل عزاداری ها را به آنان نشان دهند و بعد هم سعی کنند که به صورت مستند و به استناد مقاتل روضه بخوانند و حقایق را آشکار کنند تا مانع از بدعت تراشی های برخی مردم عامه و یا گاها برخی سودجویان باشند .

روز سه شنبه
موضوع سخنرانی راهها و روش های حسینی شدن جوانان بود که سخنران برنامه و و یژگی هایی را برای یک جوان حسینی برشمرد و عنوان کرد : از جمله مهمترین ویژگی ها تقواست و ما باید توجه داشته باشیم که انجام واجبات و ترک محرمات اصلی ترین نقطه پیوند ما با آرمانهای امام حسین (ع) است و از طرفی هم با توجه به اینکه ما همه زن هستیم و طلبه ، فلذا مهمترین وظیفه ما در راستای حسینی شدن سیره ما ، توجه به دستورات اسلام در حوزه خانواده است .

روز چهارشنبه
سخنران برنامه به علت وقوع حماسه عاشورا اشاره داشته و گفت : امام حسین (ع) برای زنده نگه داشتن اسلام ، برای استوار ساختن پایه های امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد و همانطور که امروز رهبر معظم انقلاب ، حضرت آیت اله العظمی خامنه ای نیز تأکید دارند باید بکوشیم که امر به معروف و نهی از منکر را در جامعه افزایش دهیم تا گناه در جامعه کم و اسلام پر رنگ تر و حقیقی تر دیده شود .
روز دوشنبه مورخ 4/8/94 مصادف با سومین روز شهادت امام حسین (ع) ، سخنران برنامه به شناخت یاران با وفای امام حسین (ع) پرداخته و رهروی زهیر بن قین را از دستورات امام حسین (ع) اوج بیداری و اخلاص عنوان کرده و گفت : کسی که سعی داشت حتی کار و دانش با کاروان امام حسین (ع) برخورد هم نداشته باشد با یک جمله امام حسین (ع) چنان بیدار شد که پا در رکاب گذاشت و جان تسلیم رهبر و مولای خود نمود فلذا ما باید تمام خطبه ها و روشنگری های امام حسین (ع) را در طول وقایع عاشورا مطالعه کنیم و آنها را به صورت عملی در متن زندگی وارد کنیم تا زهیروار به ارادت مندی برسیم .
هم چنین گفتنی است که در تمامی روزهای مذکور پس از ارائه سخنرانی مداحی و ذکر مصائب واقعه ی عاشورا و قرائت زیارت عاشورا نیز توسط طلاب انجام شده و همه با هم با اشک زینبیان هم ناله می شدند .