رسول خدا (ص) در احادیثی می فرماید: مسواک بزنید و پاکیزه باشید؛ مسواک کردن بخشی از وضوست؛ اگر بر امتم سخت نبود امر می کردم که برای هر نمازی مسواک بزنند؛ آن قدر جبرئیل مسواک زدن را سفارش کرد که ترسیدم دندانم ساییده شود یا بریزد؛ هرگاه مسواک در دسترس نباشد انگشتان دست جایگزین آن اند؛ راه قرآن را پاکیزه کنید. پرسیدند: ای رسول خدا! راه قرآن چیست؟ فرمود: دندان هایتان. پرسیدند: با چه چیز؟ فرمود: با مسواک؛ چرا با دندان های زرد و دهان بدبو بر من وارد می شوید؟ چرا مسواک نمی زنید؟
امام باقر و امام صادق (سلام الله علیهما) می فرمایند: دندان ها را پاکیزه نگه دارید.
بر پایه روایتی، کعبه از بوی بد نفس های مشرکان به خدا شکوه کرد. خدای متعالی وحی فرمود: قومی را جایگزین آنان می کنم که با مسواک نظافت می کنند. پس از فرستادن پیامبر (ص) جبرئیل را بر او نازل کرد که مسواک و خلال کند.

امام صادق (ع) فرمود: مسواک زدن دوازه ویژگی و فایده دارد: سنت پیامبر (ص) است، دهان را پاکیزه می کند، چشم را روشنی می بخشد، خدا را خرسند، دندان ها را سفید، پوسیدگی دندان را برطرف و لثه را محکم و میل به غذا را زیاد می کند، بلغم را می برد، حافظه را تقویت می کند، نیکی ها وزیبایی ها را مضاعف می کند و فرشتگان بدان شاد می شوند.

رسول خدا (ص) می فرماید: دو رکعت نماز با مسواک نزد خدا از هفتاد رکعت بدون مسواک محبوب تر است و نیز می فرماید: هرکس روزی دو بار مسواک زند روش پیامبران را ادامه داده است.

مفاتیح الحیاه