حضرت علی( علیه السلام ) در روایتی دل ها را به ظرف ها تشبیه کرده و می فرماید: (اِنَّ هذه القلوب اوعیة فخیرها اوعاها; به درستی که این دل ها همچون ظرف هاست و بهترین آنها با ظرفیت ترین آنهاست. )

1 ـ هر ظرفی شکلی دارد، هر دلی شکلی دارد; یک دل، رئوف است و دیگری، سخت; یکی، مطمئن است و دیگری، ناآرام و… .

2 ـ هر ظرفی، ظرفیتی دارد، هر دلی نیز ظرفیتی دارد; آن دل که بتواند در برابر توهین دیگران شکیبایی کند ارزش مند است.

3 ـ همان طور که هر ظرفی محتوایی دارد، هر دلی هم محتوایی دارد; یکی، محتوایش عشق به خداست و دیگری، عشق به غیر خدا.

4 ـ ظرف ها استحکام و ضعف دارند، دل ها نیز چنین هستند.

5 ـ اگر ظرف کثیف باشد، بهترین غذا را آلوده می کند; قلب هم اگر آلوده به گناه باشد، علوم و معارف الهی را پذیرا نیست.

6 ـ ظرف به هر مقدار که خالی باشد هوا جایگزین آن می شود; ظرف قلب هم به همان اندازه که با خدا ارتباط نداشته باشد غیر خدا در آن جای می گیرد.

7 ـ همان طور که ظرف به مرور زمان جرم می گیرد، ظرف روح نیز این چنین است.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)فرمود: این دل ها زنگ می زند، همان طور که آهن زنگ می زند. گفتند: ای رسول خدا! جلای آن چیست؟ فرمود: تلاوت قرآن.