عثمان بن مظعون،یکی از صحابه معروف پیامبر بوده  و شرح حال اسلام آوردن خود را این گونه بیان میکند:

من در آغاز،اسلام را تنها به طور ظاهری پذیرفته بودم،نه با قلب و جان،دلیلش هم این بود که پیامبر(ص) پیوسته به من پیشنهاد اسلام میکرد و من هم از روی حیا میپذیرفتم.این وضع ادامه یافت تا اینکه روزی در خدمتش بودم،دیدم ایشان سخت در اندیشه فرورفته است ناگهان چشم خود را به آسمان دوخت،گویی پیامی را دریافت میدارد.وقتی به حال عادی بازگشت ماجرا را پرسیدم،فرمود: آری،هنگامیکه با شما سخن میگفتم،ناگهان جبرئیل را مشاهده کردم که این آیه را برای من آورد و بر من نازل شد: )انّ الله یأمر بالعدل و الاحسان و ایتاء ذی القربی و ینهی عن الفحشاء و المنکر و البغی یعظکم لعلکم تذکرون)به درستیکه خدا خلقش را فرمان میدهد به عدالت و احسان و امر میکند به بذل کردن و عطای مال به خویشاوندان،نهی میکند از کارهای زشت و ناروا و ظلم و اجحاف به دیگران،و شما را از روی مهربانی پند و اندرز می دهد،شاید که پند و موعظه او را بپذیرید تا سعادت و بهشت ابدی را بدست آورید.(سوره نحل،آیه 89)

وقتی رسول خدا این آیه مبارکه را تلاوت نمود چنان مطالب و حقایق آن در قلب و جان من اثر گذاشت که از همان لحظه اسلام در عمق جانم قرار گرفت.همان وقت به سراغ عموی پیامبر(ص)،ابوطالب رفتم و جریان را به ایشان خبر دادم،ایشان هم خطاب به قریش فرمود: ای طایفه قریش!از محمد(ص) پیروی نمائید تا هدایت شوید و دوستی و مهربانی میان شما جان بگیرد.چرا که او شما را جز به مکارم اخلاق دعوت نمیکند.

مجله بشارت