وقتی به دنیا آمدی؛ ایوان کسری شکافت ، خدایان سنگی وچوبی عرب سرنگون شد ، آتشکده فارس خاموش شد، دریاچه ساوه خشک شد، نوری به آسمان بلند شد که تا فرسنگ ها آن طرف تر دیده شد…
وقتی برای چندمین بار به شما توهین می شود ، دل ما عمیقا می شکند ،آسمان عزادار می شود ، خورشید ترجیح می دهد زودتر غروب کند، خدایان سنگی وچوبی شاد می شوند …سیل خروشان اعتراض ما به راه می افتد…

اما فقط اعتراض کافی نیست!!!.
ما ساکت نمی نشینیم ، باید جوابشان رابدهیم …نه ! نه! …توهین ، نه !…ما پیرو شماییم ودر سیره تان نشانی از توهین نیافتیم…ما جوابشان را می دهیم ، با کلام احسن… از خوبی هایت می گوییم ،از گذشت هایت ( در روز فتح مکه به دنبال کلام کسی که فریاد می زد امروز روز انتقام است ، فرمودی: امروز روز رحمت است) ، یتیم نوازیت( از اینکه به یتیم گفتی از این به بعد به همه همبازی هایت بگو : محمد پدر من است)، بخشندگی ات( آنقدر بخشنده بود ی که حتی پیراهنی برایت باقی نمانده بود تا به مسجد بروی) ، استقامتت ( از اینکه دندانت رادر راه انجام رسالت شکستند)،دلسوزیت ( آنقدر دلسوز بودی که نزدیک بود  خودت را به خاطرهدایت مردم به کشتن بدهی)و…

به قلم : طلبه