هر از گاه در خانه پیامبر غذایی پخته می شد تا میان فقرای مدینه تقسیم شود.
رسول خدا خود کاسه ها را پر می کرد ودست به دست می داد تا به مردمی برسد که تا کنار در ازدحام کرده بودند.
پیامبر غذا را در کاسه می ریخت وبا خود می گفت : « خدیجه این غذا را بسیار دوست می داشت» خدیجه این غذا را بسیار … زنی از میان زنان برآشفت : « چقدر از او یاد می کنید که پیر زنی فرتوت بود. حال آنکه خداوند به شما زنانی جوان تر وزیبا تر عنایت کرده است.»
چشم های پیامبر خیس شد ، نگاهش از زنان ، از جماعت منتظر ، از مدینه دور رفت.…
از حرا برگشته بود. از هیبت وحی می لرزید. خدیجه او را با رواندازی پوشاند. کنارش نشست. با نگرانی به او چشم دوخته بود و آرام صورت عرق کرده اش را نوازش می کرد؛ آرام بگیر محمد ، آرام. تو نه دچار وهم شده ای ، نه گرفتار خیال. تو پیامبری ومن سال هاست که منتظر بودم ومی دانستم، بگذار اولین کسی باشم که به تو ایمان می آورد. حتی پیش تر از آن که خود پیامبری ات را باور کرده باشی.
پیامبر سرش را بلند کرد به چهره زنان  نگریست : « خدیجه! دیگر مانند خدیجه کجاست، آن زمان که دیگران سخنانم را نپذیرفتند مرا تصدیق کرد وبر سر دین خدا با من بود واموالش را در راه آن به کمک من گرفت. …»

فاطمه عروس بود نشسته بر “شهبا” اسب پیامبر. مردان بنی هاشم پیشاپیش مرکب عروس می رفتند و تیغه برهنه شمشیرهای کشیده شان به رسم دیرین عرب با آهنگ هلهله زنان در نور می رقصید.
زنان اطراف مرکب عروس را گرفته بودند، لباسش از همه آنها کهنه تر بود که ساعتی پیش پیراهن تازه عروس را به سائلی بخشید، و این اگرچه چشم های بسیاری را به اشک نشانده بود، اما از شادی جشن چیزی کم نمی کرد. زنی از زنان پیامبر خواند: سرن بعون الله یا جاراتی ** واشکرنه فی کل حالات «بروید خواهران من به یاری خداوند و شکر گزارید او را» بروید همراه بهترین زنان، که فدای او باد همه کسان و خویشان… زنی دیگر از میان زنان می خواند: تو فاطمه بهترین زنان، چهره ای چون ماه تابان، خدایت برتری داد بر جهانیان، باید که برگزید او را با آیه های قرآن، شوی توست رادمردی جوان، علی که برتر است از همگان…
خواهران من ببرید او را، که بزرگوار است و از خاندان بزرگان. زنی دیگر شعر را پی می گرفت، فرصتی بود برای نمایش سخن دانی زنان عرب که به آن می بالیدند. پیامبر کنار در ایستاده بود، کاروان شاد عروسی را نگاه می کرد. و بیشتر از همه دلتنگ خدیجه بود.

 تبیین وظایف مجمع تشخیص در دیدار اعضای مجمع با رهبر معظم انقلاب:

تشخيص مصلحت بايد با نظر اكثريت قاطع اعضا باشد/ مدت دوره احكام مصلحتي مشخص باشد
 حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی عصر امروز(یکشنبه) در دیدار رئیس و اعضای دوره جدید مجمع تشخیص مصلحت نظام، مجمع را مظهر خرد جمعی در نظام اسلامی دانستند و تأکید کردند: بخشی از اساسی ترین مسایل کشور در مجمع حل و فصل می شود که این موضوع نشانگر جایگاه بسیار مهم مجمع تشخیص مصلحت نظام است.
 
به گزارش رجانیوز، رهبر انقلاب اسلامی در تبیین این جایگاه بسیار مهم، به وظایف مجمع در قانون اساسی اشاره کردند و افزودند: مشورت دادن به رهبری برای سیاستهای کلی نظام و تنظیم این سیاستها که در واقع هندسه اساسی نظام و قوای سه گانه است، یکی از کارهای دارای اهمیت بالای مجمع تشخیص مصلحت نظام است.
 
حضرت آیت الله خامنه ای، به موضوع حل معضلات کشور به عنوان یکی دیگر از وظایف مجمع تشخیص مصلحت نظام اشاره و تأکید کردند: وظیفه دیگر مجمع، تشخیص مصلحت در مواردی است که بن بست بوجود می آید.
 
حضرت آیت الله خامنه ای درخصوص چارچوبهای تشخیص مصلحت افزودند: مصلحتی که مجمع، تشخیص می دهد باید اکثریت قاطع اعضاء، به مصلحت بودن آن معتقد باشند.
 
ایشان اهم بودن مصلحت را یکی دیگر از چارچوبهای تشخیص مصلحت برشمردند و خاطرنشان کردند: باید دوره و زمان همه احکامی که به عنوان مصلحت صادر می شود، مشخص باشد.
 
 حضرت آیت الله خامنه ای همچنین با اشاره به حرکت رو به جلوی کشور و نظام خاطرنشان کردند: مجمع تشخیص مصلحت نظام باید با نگاه مثبت به مسائل کشور، به این روند حرکت رو به جلوی نظام، کمک کند.
 
ایشان در پایان ضمن قدردانی از زحمات آقای هاشمی رفسنجانی و اعضای دوره قبلی مجمع، افزودند: اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام باید در دوره جدید، ضمن حضور جدی، با پشتوانه کارشناسی و بررسی دقیق موضوعات ، با طراوت و نشاط به وظایف خود عمل کند.
  
در ابتدای این دیدار آقای هاشمی رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، ضمن تشکر از رهبر انقلاب اسلامی، به نامگذاری امسال به عنوان سال «حمایت از تولید ملی و کار و سرمایه ایرانی» اشاره کرد و افزود: این نامگذاری یکی از ضرورت های اساسی کشور است که اجرای عملی آن تأثیر زیادی در حرکت و پیشرفت کشور خواهد داشت.