رسول اللّه‏ صلى ‏الله ‏عليه‏ و‏ آله:

مَن رَغِبَ فِي الدُّنيا وأطالَ فيها رَغبَتَهُ أعمَى اللّه‏ُ قَلبَهُ عَلى قَدرِ رَغبَتِهِ فيها ، ومَن زَهِدَ فِي الدُّنيا وقَصَّرَ فيها أمَلَهُ أعطاهُ اللّه‏ُ عِلما مِن غَيرِ تَعَلُّمٍ وهُدىً بغَيرِ هِدايَةٍ؛ پيامبر خدا حضرت محمد مصطفی صلى‌‏الله‏ عليه‏ و‏ آله فرمودند:هركه به دنيا راغب باشد و رغبتش را در آن به درازا بكشانَد، خداوند دل او را به اندازه رغبتش به دنيا كور مى‏‌گرداند.و هركه به دنيا بى‏ رغبت باشد و آرزويش را در آن كوتاه سازد، خداوند به او دانشى عطا مى‏‌كند بى‏ آن كه از كسى بياموزد، و راهنمايى‏‌اش كند بى‏ آن كه از كسى راهنمايى گيرد.
«تاريخ أصفهان، جلد 1 صفحه 162 - كنز العمّال، جلد 3 صفحه 209»

در اندرون من خسته دل ندانم کیست

که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

یکی از مسائلی که در این عصر مطرح شده، مسألۀ جدایی دین از سیاست است که تمدن را مقابل تدین، علم را مقابل دین و دنیا را مقابل آخرت قرار می­ دهد. این افراد نه تنها درکی از دین ندارند؛ بلکه دنیا را نیز درک نکرده­ اند و لذا این حرف­ های پراکنده و بی­ مغز را بر زبان جاری می­ سازند. این افراد جاهل، قِسم شیء را قَسیم شیء قرار داده­ اند که بطلان آن در منطق ثابت است.

***

خلق ترسند از تو، من ترسم ز خود

کز تو نیکی دیده ­ام، از خویش بد

معلم ثانی بشریت، امیرالمؤمنین  در نهج­ البلاغه می ­فرماید: ای بندگان خدا! حریم خدا را نگه دارید و از خداوند به دامن خداوند فرار کنید!

هر فراری دارای مبدأ و مقصدی است. طبق این حدیث، خدای متعال، هم مبدأ و هم مقصد فرار ماست.

***

دو دسته از انسان­ ها خیلی بی­ ادب هستند:

دستۀ اول آنهایی هستند که مشمول عنایت الهی واقع می­ شوند؛ ولی کفران نعمت می­ کنند. مانند قوم بنی اسرائیل.

دستۀ دوم کسانی هستند که در طهارت و نجاست و حلال و حرام بیش از حد وسواس دارند؛ البته وسواسی نبودن به این معنا نیست که انسان بی­ بندوبار باشد؛ ولی شریعت حدودی دارد که تنها لازم است همین حدود رعایت شود و نه بیشتر.

از خدا جوییم توفیق ادب

بی ­ادب محروم گشت از لطف رب

بی ادب تنها نه خود را داشت بد

بلکه آتش در همه آفاق زد

***

بخش­ هایی از کتاب حکمت ناب را خواندید. این کتاب برگرفته از درس­ های اخلاق حضرت آیت ­الله یحیی انصاری شیرازی  است که در سال 1392 منتشر شده است. انتخاب بخشی از کتاب برای معرفی، به ­واقع کار سختی بود! سطرسطر این کتاب ارزشمند و مفید است. خواندن آن را به همه توصیه می­ کنم. خصوصیت بارز آن، بیان نکات کلیدی و مشکل به زبان ساده است که فهم آن را برای هر خواننده ­ای ممکن می­ سازد.

پ.ن:*نشر،حوزه علمیه قم،مرکز مدیریت.تعداد صفحه260

در میان این همه مردهایی که لباس یک رنگ خاکی پوشیده اند، با سربند های سرخ، صاحب عکس پرسنلی را پیدا می کنم که از شرکت گرافیک تا اینجا با او حرف زده ام، برایش گریه کرده ام و منتظر صدای اذانش بوده ام. می پرسم «کی برگشتید؟»
می گوید: «تازه داریم می رویم.»
می گویم: «چقدر دنبال شما در شهرتان می گشتم. تو اهل کجا بودی؟»
می گوید: «همین شهر خودت.» می پرسم: «چرا لهجه نداشتی که بشود حدس زد مال کجایی؟»
می گوید « آدم ها را که نباید از لهجه شان شناخت. من همیشه با لهجه ی شما حرف می زدم.»
از اینکه به من می گوید « شما » و از من دور می شود، دلخور می شوم.
می پرسم « مگر من با چه لهجه ای حرف می زنم ؟ » می گوید « با لهجه ی من»…
می پرسم « کجا بودی این همه سال ؟ اگر نرفته بودی…»
باانگشت مسیری را نشانم می دهد که برایم ناآشناست.
می گویم :« اگر رفته بودی و مفقود نمی شدی، من اینقدر رنج نمی کشیدم »
می خندد و رو از من بر می گرداند.می گوید« وقتی دنبال کسی نگردی، پیدایش نمی کنی.حالا هم اتفاقی پیدایم کرده ای.»
بغض می کنم، صدایم می لرزد. می گویم «همه اش من باید دنبال تو می گشتم، تو چرا به من فکر نمی کردی ؟»
لبخد می زند « چرا، آمده بودم ؛همان روز که ایستاده بودی وسط چهارراه و می خواستی خودت را خلاص کنی.
می گفتی تحمل این زندگی را ندارم.» اخم می کنم و می گویم « دیر بود، دیگر کاش همان موقع هم به فکرم نبودی.
حالا مگر چه کرده ای برای من ؟»
می گوید « نجات از دوزخ. نمی دانی سزای خودکشی و قتل نفس دوزخ است و عذاب ابدی ؟ »
می خواهی یک ذره از آن عذاب را ببینی ؟» و دری باز می شود. فریادهایی که دیوانه ام میکند؛ …سرم داغ می شود و در حال ترکیدن است که از خواب می پرم . یخ کرده ام و دارم می لرزم…

***
«امشب با من برقص» برگرفته از زندگی جانبازان اعصاب و روان است.
منیر السادات موسوی نویسنده ی این کتاب گفته است:«من در سال‌های گذشته چند دیدار از آسایشگاه ‌های جانبازان اعصاب و روان داشتم و فضای داستانها را برپایه ی همین واقعیات شکل دادم. جدای از این سعی کردم از تخیل خودم نیز برای نوشتن این داستان‌ها بهره ببرم. بر همین اساس تاکید دارم که داستان‌ های این مجموعه، مستند و خاطره‌ نگاری داستانی نیست؛ امّا ما به ‌ازای حقیقی و جامعی دارد.»
به نظر می رسد، نویسنده نام کتاب را از این بخش کتاب برداشت کرده است:
«می خواهم بلندش کنم باید یک دوش بگیرد. باید تنش خنک شود. باز هذیان دارد. با قدرت دستم را می کشد. شانه ام را بین دست هایش می فشارد. نفس های داغش به صورتم می خورد. می گوید: نمی خواهی رقص سربازانم را ببینی؟ دارند مثل پروانه ها دور آتش می رقصند.بیا ببین از من می خواهند با آن ها برقصم. مهم نیست. کسر شأن نیست که سرهنگ با سربازانش برقصد. ما تمام این چهل روز را کنار هم بوده ایم. گرسنه. تشنه. حالا که ضیافت است. حالا که آتش هست سنگرها دیگر هم نم ندارد. تو هم با من بیا….»

نام کتاب: امشب با من برقص
نویسنده: منیر السادات موسوی
ناشر: انديشه ورزان
تعداد صفحه: 128
سال انتشار: 1392.