امام موسي صدر در سال 1307 ش (1343 ق) در شهر مقدس قم ديده به جهان گشود. پس از تکميل دروس مقدماتي، از محضر علمي و معنوي آيات عظام سيدصدرالدين صدر (پدرش)، سيد محمد محقق داماد، سيد حسين بروجردي و امام خميني(ره) کسب فيض نمود. سپس عازم نجف اشرف شده و از محضر عالمان و فقيهان آن ديار نيز بهره‏مند گرديد و به درجه اجتهاد نائل آمد. امام موسي صدر پس از وفات آيت‏اللَّه سيدعبدالحسين شرف‏الدين، رهبري شيعيان لبنان را به عهده گرفت و آنان را از وضعيت ناهنجار فرهنگي، اجتماعي و سياسي رهايي بخشيد و در برابر دسيسه‏هاي دشمنان اسلام، آنان را در تشکيلات “حرکت المحرومين” متشکل ساخت. اين مجاهد نستوه و خستگي‏ناپذير با هدف ايجاد اتحاد بين اعراب و جلب حمايت کشورهاي عربي و متقاعد ساختن آنان به منزوي کردن اسراييلِ متجاوز و تحريم هرگونه رابطه با اشغالگران فلسطين و به منظور تقويت جنبش محرومين و تهيه سلاح، به کشورهاي مختلف سفر مي‏کرد. امام موسي صدر، به تدريج جزء بزرگترين شخصيت‏هاي سياسي جهان به شمار آمد و در پي دعوت رسمي دولت ليبي، به اين کشور سفر نمود، وليکن براثر توطئه دشمنان انقلاب اسلامي، در تاریخ 9 شهریور 1357 در همان سفر ربوده شد. گرچه اخبار ضد و نقيضي درباره زنداني بودن وي منتشر مي‏شود، با اين حال هنوز اطلاعات موثّقي از ايشان به دست نيامده است.