دیشب تو تاریکی شب فکر می کردم آدم های نابینا چه تصوری از دیدن دارند؟ دستم را به اطرافم می کشیدم وفکرمی کردم اگر این شی را قبلا ندیده بودم ، حالا چه تصوری از آن می تونستم داشته باشم.؟

غرق در این افکار به این نتیجه رسیدم که ؛آدمی چه ببیند وچه نبیند تاثیری در اشیا ء اطرافش ندارد.نابینایی نقص دردناکیه اما آدم نابینا هیچگاه به خاطر نابیناییش مورد شماتت قرار نمی گیره …
اما آدم کوردل چی؟ آدم کوردل بر اطرافیانش وحتی اشیا ء دوروبرش تاثیر منفی میذاره وبابت این کارهاش هم همیشه مورد شماتت قرار میگیره …
«فقدان چشم سر» انسان را از لذّت دیدن مظاهر زودگذر دنیا محروم می نماید، ولی «فقدان چشم دل» انسان را از ادراک حقایق مادّی و معنوی جاویدان زندگی سالم، ناکام می گذارد.
در قرآن کریم، که 33 بار از «فقدان بینایی» سخن به میان آمده، فقط در 3 مورد آن «فقدان چشم سر» مطرح شده و درباقی موارد از «فقدان چشم دل» اظهار نگرانی شده، و کوردلی ، مورد نکوهش، نکبت، انحطاط، سقوط و بالاخره موجب ذلّت و تباهی دنیایی و اخروی افراد، جوامع و ملّت ها قلمداد شده است.

  چشم دل باز کن که جان بینی         آن چه نادیدنی ست آن بینی

به قلم: طلبه