رنگ زندگی هر آدمی مثل رنگ چراغ راهنمای چهارراه میمونه …
از تولد تا سن بلوغ سبزه …
از سن بلوغ به بعد زرده و در حالت هشدار قرار داره
و از اون به بعد هر لحظه باید مراقب باشیم چراغ بعدی قرمزه و توقف …

هر روز چراغهای زیادی سبز و زرد و قرمز میشن …
کاش درعوض شیون چراغ های قرمز دیگران،
کمی هم بفکر چراغ قرمز خودمون بودیم …