آیت‌الله جوادی آملی، استاد برجسته و مفسر قرآن‌کریم، در پاسخ به این سوال که آیا قرآن تحریف شده است؟

فرمودند:قرآن‌کریم عین آن قرآنی است که از لب‌های مطهر رسول گرامی اسلام(ص) رسیده است و آنچه که از لب‌های مطهر آن حضرت شنیده شده عین ‏چیزی است که خداوند بر قلب پیامبراکرم(ص) نازل کرده است ‏و آن چه که بر قلب‎ ‎او نازل شده عین آن چیزی است که از ذات اقدس اله تنزّل پیدا کرده ‏است؛ دلایل عقلی و نقلی متعددی بر این موضوع دلالت دارند؛‎ دلیل عقلی مسئله این است که به استناد سوره مبارکه ‎«فرقان»، آیه شریفه ٣١ خداوند هرگز بندگان خود را بدون هادی و راهنما رها ‏نمی‌کند «کَفی بِرَبّکَ هادیاً وَ نَصیراً» اگر دینی خاتم ادیان و پیامبر این دین، خاتم انبیا ‏باشد و دین قابل تحریف باشد، معنایش این است که ذات اقدس اله از هدایت بشر ‏صرف نظر کرده است؛ برای این که کتاب و دینی فرستاده که این دین در دسترس حوادث ‏کم و زیاد و از سلامت و صحت آن کاسته شده است؛ پس دینی باطل است؛ ‏یعنی خداوند بشر را به حال خود رها کرده است و این با حکمت او سازگار نیست،‏ دلیل نقلی خود قرآن‌کریم است؛ در سوره مبارکه «حجر» آیه شریفه 9 فرمود:

«إنّا نَحنُ نَزّلنا‌الذّکرَ وَ إنّا لَهُ ‏لَحافِظُون» ما این قرآن را نازل کردیم و خود ما حافظ آن هستیم؛ در سوره‎ ‎«فصّلت» آیه شریفه 42 هم ‏فرمود: «و َانّهُ لَکِتابٌ عَزیزٌ لا یأتیهِ الباطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزیلٌ مِنْ حَکیمٍ ‏حَمیدٍ» این کتاب آسمانی از عزّت الهی برخوردار است، هیچ بطلانی در آن راه ندارد؛ ‏اگر قرار باشد قرآن تحریف شود، بیگانه به این قرآن راه یابد و چیزی از آن کم کند یا بر آن ‏بیفزاید، این قرآن بطلان‌پذیر می‌شود؛ در حالی که خدا درباره قرآن فرمود: «لایَأتیهِ الباطِلُ ‏مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَلا مِنْ خَلْفِهِ» نه در زمان نزول خود قرآن، نه بعد از نزول قرآن و نه بعد از ‏رحلت رسول اکرم(ص) چیزی او را باطل نمی‌کند.