حضرت امام باقر عليه السلام فرمودند: ابوذر (خداي رحمتش کند) در کنار خانه کعبه به پا خاست و خودش را معرفي کرد … مردم اطراف او را گرفتند. سپس گفت: اگر هر يک از شما بخواهد سفري برود توشه راهي به قدر کافي براي خودش بر مي دارد؛ حال شما نمي خواهيد براي سفر روز رستاخيز توشه کافي براي خود به همراه داشته باشيد؟ مردي به پا خاست و گفت: ما را در اين کار راهنمايي کن. گفت: براي سفر رستاخيز روزي را در هواي بسيار گرم روزه بگير و براي کارهاي مهم حجي به جا آور و براي نجات از وحشت قبر دو رکعت نماز در دل شب بگزار، سخني که خير در آن است بگو و از گفتن حرفي که شر از آن برخيزد، خاموش باش يا به مسکيني از مال خود صدقه اي ده شايد از روز سخت نجاتت بخشد.

دنيا را دو درهم حساب کن: يک درهم را به عائله خود انفاق کن و درهم ديگر را براي تامين آخرتت از پيش بفرست و سومين درهم زيانت رساند و هيچ سودي برايت نخواهد داشت و از آن صرف نظر کن.

دنيا را دو کلمه بدان يک کلمه در طلب روزي حلال و يک کلمه در تحصيل کار آخرت و سومي زيان آور است و سودي ندارد. سپس گفت: غم و اندوه روزي که به آن نمي رسم و در انتظار آن هستم، مرا مي کشد.

حضرت امام صادق عليه السلام فرمودند: خيري در دنيا نيست مگر براي دو نفر؛ يکي آن که هر روز بر اعمال نيکش بيفزايد و ديگر آن که گناهش را با توجه جبران کند. حال چگونه جبران پذير است؟ به خدا سوگند اگر آن قدر سجده کند که گردنش از بدن جدا شود، خداوند از او نخواهد پذيرفت مگر اين که ولايت ما اهل بيت(ع) را داشته باشد.

روزنامه صبح خراسان