ولادت پیر بیدار
ولادت پیر بیدار
شکوفاتر از بهار: به آرامش عشق، به لطافت نسيم، به رهايي موج، شکوفاتر از بهار، درخشان تر از آفتاب، نستوه تر از کوه، آبي تر از آسمان، سبزتر از جنگل، سپيدتر از سپيده و زلال تر از آب بود؛ مردي که از مرزهاي خاک گذشت و به افلاک پيوست. از او در زمين بسيار گفتند، مي گويند و خواهند گفت، امّا عظمت و حقيقت مرداني هم چون امام، هرگز چنانچه هست، وصف شدني نيست؛ و به راستي مگر مي شود شکوه آفتاب را به تعريف کشيد و عشق را شرح کرد؟
شناخت عميق امام: زنده نگاه داشتن ياد و نام مردان بزرگ، که سرنوشت ملّت ها را با انديشه الهي و اراده پولادين خود ورق زده و جريان رودخانه تاريخ را دست خوش تغيير کرده اند، وظيفه همه انسان هاي دردمند و دل سوزانِ هدايتِ نسل هاست. امام خميني که با قيام الهي خود در عصر غربت انسانيت، بت ها را شکست و دريچه هاي نور را به روي انسان هاي دردمند و منتظر گشود، در زمره اين بزرگ مردان است. براي شناخت امام خميني، بررسي مقطعِ زماني خاص يا بُعدي از زندگي او کافي نيست. آن امام عارف را بايد در تمامت عقيده و ايمان و عملش و در همه ادوار زندگي اش شناخت.
روز کوثر: بيستم جمادي الثاني روز«کوثر» است. در آن روز بزرگ، کوثر ولايت و امامت در زمين جاري گشت و بانوي عفت و ايمان، صديقه طاهره(س)، ديده به جهان گشود تا امامِ عدالت و انسانيت را مونس و همسر باشد و نسلي پديد آورد که يازده ستاره امامت و روشنانِ راه هدايت انسان ها از آن جمله اند. قرن ها بعد، در سالگشت تولد اين بانو و از سلاله پاکش، مولودي ديده به جهان باز کرد که بعدها راه امامت را استمراري نو بخشيد و جلوه اي از انوار ولايت را بر جهانيان تاباند.
امام از زبان برادر: برادر بزرگوار امام، آيت اللّه پسنديده، درباره دوران طفوليت حضرت امام(ره) مي فرمايند: «امام، دوران کودکي را در خمين گذراند. بانوي مؤمنه اي بود به نام خاور، که به او ننه خاور مي گفتيم، او دايه امام بود و امام را نگهداري مي کرد و به او شير مي داد. ننه خاور از زن هاي بسيار لايق و با شهامت بود. شوهرش«کربلايي ميرزا آقا» تفنگدار و خادم پدرمان بود. در شناسنامه امام… تاريخ تولد ايشان 1279 ش ذکر شده ولي…. ايشان در روز بيستم جمادي الثاني 1320 ق متولد شده اند… در شناسنامه ايشان اين مشخصات ثبت است: نام خانوادگي: مصطفوي، نام پدر: آقا مصطفي، نام مادر: خانم هاجر، سال صدور شناسنامه 1305 ش…».
خاندان امام: روح اللّه الموسوي الخميني در بيستم جمادي الثاني 1320 ق(مطابق با بيست شهريور 1281 ش و 24 سپتامبر 1902 م) در شهرستان خمين، در خانداني از سلاله زهراي اطهر(س) و از خانواده اي اهل علم، که به هجرت و جهاد در راه خدا معروف بودند، پا به عرصه وجود نهاد. او وارث آبا و اجدادي بود که نسل در نسل در کار هدايت مردم و کسب معارف الهي مي کوشيده اند. پدر بزرگوار امام خميني، آيت اللّه سيد مصطفي موسوي از معاصران ميرزاي شيرازي بود و مادر مؤمنش، بانو هاجر، نيز از خاندان علم و تقوا و از نوادگان مرحوم آيت اللّه خوانساري بوده است. امام دوران کودکي را در دامان مادر و عمه مکرمه اش، صاحبه خانم، که بانويي شجاع و حق جو بود، سپري کرد.
زن در انديشه امام: با سير در دفتر سخنان امام، مي يابيم که ايشان زنان را برخوردار از همه حقوق انساني و اجتماعي مي دانستند و در راه رشد و تکامل معنوي آنان، مانعي نمي ديدند. در انديشه امام، زن مي تواند سبب معراج روحاني مرد باشد و در نيل به فضيلت ها مددکار وي گردد. امام خميني، حضرت فاطمه زهرا(س) را نمونه انسان کامل و الگوي همه زنان مسلمان مي دانستند و معتقد بودند که سرمشق گرفتن از آن حضرت، به زنان جامعه ما، هويت انساني و الهي مي بخشد. امام و نقش مادر: خانم طباطبائي همسر حاج احمدآقا، ديدگاه امام عزيز را درباره مادر چنين ترسيم مي کند: امام نقش مادر را در خانه بسيار تعيين کننده مي دانستند و به تربيت بچه ها بسيار اهميت مي دادند. گاهي که ما شوخي مي کرديم و مي گفتيم: پس زن بايد هميشه در خانه بماند؟ مي گفتند: «شما خانه را کم نگيريد. تربيت بچه ها کم نيست. اگر کسي بتواند يک نفر را تربيت کند، خدمت بزرگي به جامعه کرده است. ايشان معتقد بودند که تربيت فرزند از مرد بر نمي آيد و اين کار دقيقا به زن بستگي دارد؛ چون عاطفه زن بيشتر است و قوام خانواده هم بايد بر اساس محبت و عاطفه باشد. سفارش مادر: يادگار امام، جناب حجت الاسلام و المسلمين حاج احمدآقا به سفارش هاي امام در ارتباط با مادرشان مي فرمايند: هر وقت براي حضرت امام حادثه اي مانند بيماري اتفاق مي افتاد، ايشان نزديک ترها را فرا مي خواندند و سفارش مادرمان را مي کردند. از سختي ها و مشقاتي که مادرمان کشيده است صحبت مي کردند و مي فرمودند: بايد رضايت مادرتان را جلب کنيد.» هديه براي مادر: نوه حضرت امام در ارتباط باتشويق و سفارش امام به بزرگداشت مادر نقل مي کند: «روز مادر» بود. آقا به ما پولي دادند که به مناسبت آن روز، با آن پول براي مادرانمان چيزي بخريم و به ايشان تقديم کنيم. نويسنده: اصغر عرفان
| |
|