یادمان نرود که مسلمان بودن ، پنج نوبت نماز خواندن در روز نیست.
یادمان باشد که هر کدام مان ، به تنهایی ، فردی هستیم در جامعه اسلامی ومسلمان بودن من ، در میان ما ، وظایفی را به عهده من می گذارد.
باورمان بشود که باید خودمان رابسنجیم وسبک وسنگین کنیم ، قبل از آن که حساب کنند آن چه را در چنته داریم.می دانیم که باید آن چه انجام می دهیم ، با آن چه باید انجام دهیم ، تطابق داشته باشد. ” اسلام ، دین زندگی است ؛دینی که با حلال وحرام خود ، ارزش ها واصول خود ، هر فرد وجامعه ای را در هر زمان ومکانی ، به سامان می آورد.”
آن گاه ما، یعنی من،تو، شما، چه کردیم وچه می کنیم؟
می گویم یک لحظه سکوت ، برای انسانی که نبودیم وبرای دینی که فرصت هایی از آن را از دست دادیم .
دقت کنید؛ ” در میان شما، آن کس مسلمان تر است که اخلاقش بهتر است” . ناسزا گویی وبد زبانی ، از اسلام نیست . از میان مومنان ، کسی مسلمان تر است که مسلمانان ، از دست وزبانش در امان باشند . من وتو ، کجا هستیم؟

به قلم مسلمان