شبکه‌های اجتماعی این روزها محفلی برای نقل دیدگاه‌ها و اندرزهای علامه حسن‌زاده آملی شده است.
استفاده از شبکه‌های پیام‌رسان موبایلی و اجتماعی به‌اندازه‌ای رواج پیدا کرده که در واقع می‌توان گفت به امر بی‌بدیل ارتباطات در جهان حاضر تبدیل شده است.
شاید دیری نباشد که هویت افراد با حضور در این شبکه‌ها و براساس شناسه مجازی آنها، شناخته شود؛ لذا در چنین شرایطی باید به اصول و نحوه برقراری ارتباطات آگاه بود تا بتوان شرایط ارتباطات فیزیکی و چهره به چهره را به ارتباطات مجازی تعمیم داد.
عنصر طراحی برای عکس های فوق العاده

قطعاً اصول تعامل و نحوه رفتار در این شبکه‌ها، برای هرکس به‌مقتضیات شخصیت وی تعریف می‌شود اما قطعاً پایدارترین نوع ارتباطات با تکیه بر پند و نصایح صاحبان علم و خرد حاصل می‌شود.
این روزها نصیحت‌های علامه حسن‌زاده آملی به‌وفور در شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان موبایلی به چشم می‌آید و به گوش می‌خورد. برخی نصایح این علامه بزرگوار در ارتباط با استفاده از شبکه‌های اجتماعی و افراد عضو در این شبکه‌ها به‌شرح زیر است:
1 - حق را با یاد کردن و تکرار کردنش زنده کنید.

2 - باطل را با ترک کردنش نابود کنید.

3 - از تصاویر حرام و غیرشرعی پرهیز کنید.

4 - از بحث‌های بیهوده بپرهیزید.

5 - از جوک‌هایی که دین و عبادات و مقدسات و اشخاص و ملت‌ها و قومیت‌ها را مسخره می‌کند، بپرهیزید.

6- مصدر نقل شایعات نباشید و قبل از نقل و انتشار هر حدیث یا روایت یا داستان و خبری از صحت آن مطمئن شوید.

7- بگذارید آن کلامی که می‌فرستید به‌نفع شما گواهی دهد نه علیه‌تان.

8- خودتان را کلید خیر و قفل شر قرار دهید.

9- هر متنی و پیامی که می‌فرستید به‌منزله تأیید و با امضای شماست. نگو که به من رسیده و کپی کرده‌ام.

10- تمام سعی خودتان را برای استفاده بهینه از این تکنولوژی به کار بگیرید و از آن برای دعوت الی اللّه و امر به معروف و نهی از منکر و آموزش مسائل دینی و فرهنگی و علمی و آموزشی استفاده کنید یعنی به‌عنوان یک اصلاحگر به‌تمام معنا، و نیت خودتان را درست و خالصانه کنید.

11- برای بیان حق مجاملات و رودربایستی را کنار بگذارید٬ دین و حق بر هر چیز مقدم و شایسته‌تر هستند.

12- تصویر پروفایل شما و پیام‌هایتان معرف شخصیت شماست .

منبع مقاله : تسنیم

سخت دلتنگم برادر! حال دوران خوب نیست
عشق تبعیدی است، حال و روز انسان خوب نیست

از سر رندان عاشق، شور مستی رفته است
ساقی و مِی نیست، حال مِی پرستان خوب نیست

فصل پاییز است و فصل برگریزان بهار
در غیاب بوی گل، حال گلستان خوب نیست

سخت آلوده ست در فصل زمین، آب و هوا
از تب آلودگی، محصول باران خوب نیست

صورِ اسرافیل جنگ است اینکه می آید به گوش
گشته حال و روز این دنیا پریشان، خوب نیست

عصر دَجّال است و مولانای بیدل، بی چراغ !
شبچراغ معرفت کو؟ حال عرفان خوب نیست

عصر دَجّال است و عصر خولی و ابن زیاد
حال و روز بوذر و مقداد و سلمان، خوب نیست

می تراشد بار دیگر بُت، بشر از زور و زر
بر خدای خویش انسان، کرده عصیان، خوب نیست

و اما بعد :
با تمام این مصائب، عاشقم بر زندگی
«تا شقایق هست»، نا شکری، مسلمان! خوب نیست

صبح نزدیک است، شکی نیست، فردا روشن است
شِکوه از چرخ فلک، ای حضرت جان! خوب نیست

صبح نزدیک است و آن سردار می آید ز راه
گر نباشی از ظهور او غزلخوان، خوب نیست

عشق پیروز است، شکی نیست، پیروز است عشق
عشق پیروز است، وقتی حال شیطان خوب نیست

رضا اسماعیلی (دبیر صفحه شعر ماهنامه موعود)

پسر هر روز بیکار و باطل در کوچه و خیابان راه می افتاد و به هر مغازه ای که می خواست سرک می کشید و هرچه می خواست بی اجازه بر می داشت و اگر کسی چپ چپ نگاهش می کرد، سرش را بالا می گرفت و می گفت: من پسر عالم شهرم.
مردم هم به خاطر ارادتی که به پدرش داشتند به او چیزی نمی گفتند.
این خبر به پدرش رسید و به او چنین گفت: ای پسرم در روز قیامت ترا می پرسند عملت چیست، نه اینکه بپرسند پدرت کیست.

جامه کعبه را که مى بوسند
او نه از کرم پیله نامى شد
با عزیزی نشست روزی چند
لاجرم همچون او گرامی شد

بازنویسی حکایت هشتم از باب هفتم گلستان سعدی، در تاثیر تربیت، به نقل از گنجور