“کنعان محمدی”

و این هم جوابیه ای به این شعر:
قصد دارم که این محرم هم
نشوم بی خیال یزید
هرچه نفرین و هر چه لعنت را
بفرستم به عاملان اسید
کین پلیدان و ظالمان جمله
همه هستند پیروان یزید
زین جهت لعنت خدا و بشر
بر یزید و رهروان یزید

“رضا مقیمی”

کسی را که بیشتر از همه دوست دارید کیست؟ او را در ذهنتان تصور کنید. پدر، مادر، دوست، خواهر، برادر یا هر کسی که هست. کسی که فکر کردن به مرگش، وقتی هنوز زنده است، باعث سرازیر شدن اشکتان می شود و همیشه از خدا می خواهید مرگش را در زمان حیات شما قرار ندهد. حالا فرض کنید موجود ناپاکی پیدا می شود عزیز شما را به نحو فجیعی به قتل می رساند و همزمان، کس دیگری را هم می کُشد. در ادامه ی فرضتان، این را هم اضافه کنید که نفر سوم موفق می شود که این انسان شرور را دستگیر کند و قصاص عزیزِ از دست رفته اش را از او بستاند. انسان که نمی تواند دو بار بمیرد به همین خاطر این میان، شما می مانید و داغ عزیزتان که بی جواب مانده است. مگر نه؟

آیا دلتان نمی خواهد که آن قاتل ناجوانمرد، دیگر بار از دل خاک بیرون بیاید و برای کار پستی که به آن تن در داده است و داغی که به دل شما گذاشته است، مجازات شود؟ جالب است بدانید که انتقام از قاتلان پست فطرتی که بیش از یک نفر را کشته اند، یکی از دلایل رجعت است.
با ما همراه شویم تا با چند «دو دو تا، چهارتا»ی ساده، منطق بازگشت مؤمنان و کافران به دنیا را بفهمیم.(1)

کافران، برای محاکمه برمی گردند
اوّلین چیزی که باید برای فهم رجعت در ذهنتان باشد، این است: همانگونه فکر کنید که خداوند برنامه ها را چیده است؛ یعنی بر اساس سنّت های او. به عبارت دیگر، جهان نه مطابق خواست ما پیش می رود و نه مطابق زورگویی قدرتمندان؛ بلکه جهان از مخلوقات خداوند است که به دست توانمند خودش اداره می شود.
حالا حتماً شنیده اید که «سر بی گناه تا پای دار می رود؛ امّا بالای دار نمی رود.» چنین توقعی از عدالت پروردگار متعال نیز می رود! با این حال، بسیار دیده ایم که بی گناهان تار و مار شده اند و اهل باطل، سلطان! در حالی که خداوند فرموده است: «امّا کسانی که کفر ورزیدند؛ در دنیا و آخرت بسیار عذابشان می کنیم و یاوری [برای خلاصی از آن] نمی یابند.»(2) و در بسیاری از آیات خوانده ایم: «وعده ی خدا حق است.»(3)

حالا که بسیاری از جنایتکاران مُرده اند و مجازات آن را ندیده اند؛ آیا راهی جز بازگشت آنها به دنیا وجود دارد تا وعده ی حق و راست خداوند، انجام شود؟

مؤمنان به آرزوهایشان می رسند
همانقدری که خداوند به مشرکان و دشمنان، وعده ی مجازات در دنیا و آخرت را داده است، وعده ی پیروزی را به دوستانش داده است. خداوند به پیامبرانش، که برترین پیروان او هستند، وعده ی پیروزی داده است؛ در حالی که در عمل، هیچ پیامبری به طور کامل موفق نشد که همه را پیرو یکتاپرستی کند و حتّی بسیاری از آنان به دست اقوامشان به شهادت رسیدند.
خداوند به حبیب و بهترین دوستش، حضرت محمّد(صلی الله علیه و آله) وعده داده است: «[خداوند] کسی است که پیامبر خود را برای هدایت مردم فرستاد، با دینی بر حق تا او را بر همه ی دینها پیروز گرداند؛ هرچند مشرکان را خوش نیاید.»(4)
این ماجرا نه تنها تاکنون محقّق نشده است؛ بلکه به نظر می رسد هر چقدر بیشتر در زمان غیبت امام عصر (عجل الله تعالی فرجه) فرو می رویم، همه ی ادیان آسمانی از جمله اسلام کم طرفدارتر می شوند. پس این وعده ی جهانی چه زمان قرار است محقق شود؟ راهی جز رجعت رسولان و انبیا(علیهم السلام) وجود دارد برای آنکه به پاداش نیکی شان برسند؟
چه زمان قرار است نفرین موسی بن عمران(علی نبینا و آله و علیه السلام) برای بنی اسرائیل پیمان شکن، کارساز شود؟ چه زمان قرار است عیسی فرزند پاک مریم(سلام الله علیهما)، نتیجه ی تمام خانه به دوشی هایش را ببیند؟ چه زمان قرار است وقت آسودگی رسول خدا(ص) باشد، بعد از آنهمه تیر خوردن و زخم زبان شنیدن؟ چه زمان وقت انتقام از خون انبیا و فرزندان انبیاست؟(5)
«فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَق‏؛ صبر کن؛ وعده ی خداوند حق است…» (6)

پی نوشت:
1.    با استفاده از کتاب ضمیری، محمّدرضا، «رجعت»، تهران، موعود عصر، 1378، صص 54- 57.
2.    آل ‏عمران : 56 فَأَمَّا الَّذينَ كَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَديداً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرين.
3.    در بسیاری از آیات قرآن این عبارت به کار رفته است؛ من جمله روم: 60؛ قصص: 13.
4.    توبه: 33.
5.    برگرفته از فرازی از دعای ندبه: این الطّالب بذحول الانبیاء و اولاد الانبیاء.
6.    روم: 60.

تکفیر و سلفیت اگرچه پدیده شایع این روزهاست، ولی ریشه در تاریخ دارد. در واقع تاریخ سلفیت به جاهلّیت باز می گردد!

اگر با نگاهی از سر دقت، به تاریخ بنگریم، در می‌یابیم که همان ویژگی‌های رفتاری عرب جاهلی، امروز در جریان‌های تکفیری نیز وجود دارد:

• عرب جاهلی متعصب و سبک‌سر بود، اینان نیز این گونه اند؛
• عرب جاهلی خشونت از سر و رویش می بارید، تکفیرهای مرتجع زمان ما نیز نماد خشونت‌اند؛
• عرب جاهلی دچار انحراف، خرافه، شرک و … بود، تکفیری های امروز با لباس اسلام و شعار توحید این‌چنین‌اند.
• آداب و رسوم دوران جاهلیت هرچند در زمان پیامبر ص منسوخ شد، امّا با خانه نشینی ولایت و روگردانی مردم از امامت، احیا گردید.
• در حدیثی مشهور و معتبر وجود نازنین پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند: من مات ولم یعرف إمام زمانه، مات میته جاهلیه
• هر کس بمیرد در حالی که امام زمان خود را نشناخته به مرگ جاهلیت مرده است.. شرح العقائد النسفیّه: 232

در این روایت که متضمن ده ها نکته و مطلب پرسود است، به حقیقتی بزرگ اشاره شده است: اگر مردم از امام زمان خود (ولایت) جدا شوند، در گرداب جاهلیت فرو خواهند رفت. یعنی نشناختن و بی‌ایمانی نسبت به امام زمان منجر به جدایی از ولایت حق می‌شود. و کسی که در این حال بمیرد به‌مرگ جاهلیت مرده‌ است. پس کسی که در این حال (بی اعتقادی و جهل به امام) زندگی کند، در واقع زندگی او از جنس زندگی مردمان دوره جاهلیت می‌باشد.

اگر چه با ظهور اسلام و با تلاش ها و از خودگذشتگی‌های پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم دوران جاهلیت به پایان رسید؛ اما با رحلت ایشان و جدا شدن امت از امام برحق زمان (علی بن ابی طالب علیه السلام) جاهلیتی جدید و با ظاهری اسلامی به وجود آمد. جاهلیتی که حاصل پیوند پوسته و ظاهر اسلام با رویکردهای اساسی جاهلیت عربی بود. این پیوند نامبارک باعث مانایی و گسترش جاهلیت دوم گردید. تاریخ صدر اسلام شاهد احیای جاهلیت پس از رحلت پیامبر ص و در دوران حکومت غاصبین خلافت است. خشونت بی حد حاکمان در ماجرای جنگ‌های ارتداد، تجاوز، برادر کشی به بهانه ارتداد، استفاده فراوان از چماق تکفیر و مرتد نامیدن مخالفان و قلع قمع کردن آنها، شواهد تاریخی باز گشت جاهلیت است. جاهلیتی نو در پوستینی از اسلام.

انرژی حاصل از پیوند صورت اسلام با روح جاهلیت در طول تاریخ اسلام به جز در مقاطعی آزاد نشد. دلیل آن محبت عموم مسلمانان به قرآن، پیامبر و خاندان او بوده است.

در سالهای اخیر با پیدایش و گسترش وهابیت به عنوان قرائتی افراطی ومتحجرانه از اسلام بستر آزاد سازی انرژی آن پیوند نامبارک بیش از پیش فراهم شد.

البته پس از پیروزی انقلاب اسلامی و به دنبال آن، افزایش گرایش مردم دنیا به دین و معنویت که در نهایت موجب بیداری اسلامی شد، آتش دشمنی دیرینه وهابیت با تشییع ونظام برآمده از آموزه‌های شیعی شعله‌ور گردید. همچنین مدیریت پنهان و آشکار استکبار: آمریکا و متحدانش ونیز حمایت سران مرتجع عرب در به آتش کشیدن منطقه با هیزم کفر و تکفیر نقش بسزایی داشت. آری برای مقابله با تبعات انقلاب اسلامی آتش زیر خاکستر وتاریخی جاهلیت دوباره مشتعل شد و به تعبیر دیگر انرژی نهفته پیوند شوم روح جاهلیت و صورت اسلام آزاد گردید.

با توجه به آنچه گفته شد، در پاسخ به این سوال که ریشه گروه های تفکیری کجاست؟ گفته می شود؛ در صدر اسلام و در دوران جاهلیت!

از تحلیل بالا دو نکته، یکی نگران کننده و دیگری امیدوار کننده به‌دست می آید:

1- نگران کننده : اکنون که آتش تکفیر و سلفیت شعله‌ور شده و انرژی ذخیره شده بیش از 1400 سال تاریخ در حال آزاد شدن است، نباید انتظار داشت به‌راحتی جریان‌های تکفیری مثل داعش نابود شوند. چراکه با نابودی یکی، دیگری سر از تخم بیرون می آورد. بنابراین اوضاع امنیتی منطقه تا مدتها رو به وخامت و پیچیدگی خواهد گذاشت. به خصوص که امروز شاهد رشد و تکثیر قارچ‌وار گروه های متعدد تکفیری هستیم.

2- امیدوار کننده: با آزاد سازی انرژی تکفیر یک تاریخ به پایان می رسد. به طور کلی جریان‌های تاریخی همینگونه به پایان می رسیده اند. بنابراین آزادشدن و درنتیجه اتمام انرژی نهفته کفر وتکفیر، نویدبخش پایان قرائتی ازاسلام است که نصب‌العین‌اش دشمنی با خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بوده است. این اتفاق مهم می تواند نشانه آغاز دورانی جدید در عالم اسلام و انشاء الله ظهور باشد.

منبع: موعود