فکرش را که می کنم، فاطمه(س) را، آنان که او را دیدند هم نشناختند. گویا اگر فاطمه(س) با چهره ی حقیقی اش رخ می نمود، دنیا، عظمت او را نمی توانست تاب بیاورد؛ و الّا چرا خداوند باید برای نمایاندن شکوه او، تا قیامت صبر کند؟
کیست هم رتبه و هم مقام فاطمه(س) در محشر، وقتی که مرکب او در قیامت این چنین آراسته است: «از دو پهلوى آن ناقه (شتر)، حريرهاى بهشتى آويزان، مهار آن از مرواريد تازه، پاهايش از زمرّد سبز، دم آن از مشک ناب، ديدگانش از درّ و ياقوت سرخ خواهد بود.»(1)
کیست هم شأن او، هنگامی که در اطرافش چهارده هزار ملک بال گشوده اند و امین خانه ی وحی، چبرئیل (علیه السلام) مهار ناقه ی او را به دست گرفته است و فریاد می زند که «سرها را پائین بیفکنید و چشم ها را فرو گیرید که دختر محمّد(صلوات الله علیه و آله) در حال گذر است.» (2)
کیست مدّعی شناخت بانویی که پروردگار بی نیاز عالم، او را مهربانانه چنین خطاب قرار می دهد: «اى حبيبه و فرزند رسول من از من بخواه تا عطا نمايم، شفاعت کن تا من بپذيرم. به عزت و جلال خودم که امروز ظلم و ستم هيچ ستمگرى از نظر من محو نخواهد شد.»(3)
کیست که از عظمت زهرای مرضیه(س) به حیرت نیفتد؛ فاطمه(س) به راستی نشناختنی است؛ اویی که این چنین گذری به سوی بهشت خواهد داشت: «فاطمه در روز حشر در حالى محشور مى‏ شود که لباس زيبايى بر تن دارد، به گونه ‏اى که تعجّب همه ی خلايق برانگيخته مى ‏شود. آنگاه هزار لباس ديگر بر تن مى ‏کند که بر هر کدام آنها به خط سبز نوشته شده: دختر محمّد را با بهترين صورت وارد بهشت کنيد!
آنگاه فاطمه در حالى که هفتاد هزار ملک او را مشايعت مى ‏کنند، مانند نوعروسان وارد بهشت مى ‏شود.»(4) رضوان خدا، جایی است  که به حقیقت بدانجا تعلّق دارد؛ جایی که او از خدا راضی و خداوند از او راضی است؛ این است معنی نام بلند راضیه ی مرضیّه.

پی نوشت:
1. روایت نبویّ است. ابن شهر آشوب مازندرانى، محمد بن على، مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب) - قم، علامه‏، چاپ اول، 1379 ق.، ج‏3، ص 326.
2. همان.
3. همان.
4. ابن بابويه، محمد بن على، عيون أخبار الرضا عليه السلام - تهران، چاپ اوّل، 1378ق. ج‏2، ص30.

برگزاری نشست بررسی ضرورت تبلیغ طلاب در عرصه بین الملل و فراگیری زبان های خارجه با سخنرانی حجه الاسلام  والمسلمین مهدی محبّی در واحد آموزشی تربیتی الزهرا(س) زنجان مورخ 13 اسفند ماه 93 مصادف با سالروز شهادت حضرت زهرا(س)

حجه الاسلام  والمسلمین محبّی فرمودند: سه نوع جهاد وجود دارد جهاد اصغر، که همان مبارزه فیزیکی با دشمن است و دیگری جهاد اکبر که جهاد با نفس است و جهاد کبیر که جهاد فرهنگی می باشد. دشمن ما در زمینه فرهنگی فعال است پس ما هم باید در این زمینه پاسخی برای مطرح کردن داشته باشیم ، در مقابل ماهواره با ماهواره باید ایستاد در مقابل سایت با سایت و…

برای این کار باید در حوزه های علمیّه تخصص گرایی مطرح باشد.

 ایشان افزودند: گرچه مخاطب قرآن علی الظاهر پیامبر(ص) هستند ولی برخلاف ظاهر مخاطب قران عموم مردم هستند که میفرماید: جهاد کردن و مبارزه با باطل وظیفه ی همه ی ماست  نه فقط پیامبر(ص)، در جای دیگر اشاره شده :پیامبر آنچه از سوی پروردگارت نازل شده  ابلاغ کن. از این آیه اینچنین برمی آید که باید تبلیغ داشته باشیم که فعل امر دلالت بر وجوب مسئله دارد حال این سوال مطرح میشود که به چه کسانی تبلیغ کنیم باز هم قران پاسخ میدهد «هدی للعالمین »این عالمین شامل همه مردم دنیا میشود.

محبی گفت: امروزه بیشترین جمعیت مردم ملیّت چینی دارند پس باید بیشتر روی آنها سرمایه گذاری کرد برای برقراری ارتباط و تبلیغ دین باید  با زبان آنان آشنا بود. این قضیه مانند قضیه وضو و نماز است، اگر تبلیغ برما واجب است یادگیری زبان ارتباطی هم واجب است.

ایشان افزودند: پشتیبان ولایت فقیه باشید و سخنان ایشان را در مباحث فصل الخطاب قرار داده و خواسته های ایشان را در امور حوزه ها پیگیری نمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم

به ایام فاطمیه نزدیک می شویم. ایامی که با یاد و نام و خاطرة دخت مکرم نبی معظم اسلام«صلی الله علیه و آله و سلم» سرشار از معنویت و اندوه است.ایامی که متعلق به حضرت اوست. او که پارةتن رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم )(1) و منصورة آسمانی حضرت رحمانی است و زندگی کوتاه، اما سراسر نورانیت و خدامحوری‌اش اسوة  بزرگان عالم وجود(2)است، یاس معطر نبوی که در عنفوان جوانی و بهار زندگانی به بستر شهادت چشم مبارک و حق بین از جهان گذران فانی فروبست و به جوار رحمت جهان آفرین پیوست.

حضرت فاطمه «علیها السلام» اسوة همة فرزندان آدم است و به خصوص برای طلاب حوزه‌های ما سرمشق و راهنما و مقصود و آیینة تمام نمای صفات الهی است و در قرب و منزلت به حضرت لایتناهی تا بدان جا رسیده است که خشم او، خشم خدا و رضایت او، رضایت الهی است(3).

بارها رسول مکرم «صلی الله علیه و آله و سلم» در برابر شخصیت بی‌همتایش فرمودند: «پروردگار به رضای فاطمه سلام الله علیها راضی و به خشم فاطمه سلام الله علیها خشمگین می‌شود»(4) عظمت مقام حضرتش تا بدان جاست که سرتا پای مبارکش جلوات الهی است و جز خدا در او راه ندارد. متأسفانه هنوز جهان به رفعت مقام و علو منزلت او آگاه نیست و هرچه را که دوستان و شیعیانش هم از بلندای عبودیت و کرامت او گفته‌اند به اندازه ی ادراک خویش ابراز کرده اند وگرنه حقیقت وجود مبارکش هنوز پنهان است و پنهان خواهد ماند.

آنچه شخصیت مبارکش را برای ما بیشتر نمایان می سازد همان مقدار احادیثی است که از زبان معصومین علیهم السلام در میراث فرهنگی شیعه به یادگار مانده است.حدیث گران‌قدری از حضرت باقرالعلوم (سلام الله علیه) نقل شده است که علو مقام دخت نبی مکرم«سلام الله علیها» را به خوبی آشکار می‌سازد. پنجمین پیشوای آسمانی می فرمایند: «ما حجت خدا بر خلایقیم و فاطمه «علیها السلام» بر ما حجت است»(5). بیانی کوتاه که یک اقیانوس رمز و راز در آن نهفته است. شخصیتی که بر حجج الهی حجت است، چگونه با دانش و بینش محدود ما شناخته می‌شود؟

برای هر بانوی مسلمان و هر دختر شیعی، دختر بزرگوار رسول خدا بهترین اسوه و پیشوا و رهنما است. هرکس در همة شرایط زندگی، در شادکامی‌ها و تلخی‌ها و مشکلات جهان، در خانه، در اجتماع، در عبادت و همسرداری و پرورش فرزندان، در معاشرت با دوستان، در ارتباط با مشکلات امت اسلام و وظایف اجتماعی‌اش، در نیک‌خواهی، نیک‌اندیشی، خداجویی و خدامحوری و بندگی و…..می‌تواند دختر بزرگوار رسول الله را و شیوه زندگانی او را سرلوحه کارهای خود قرار دهد. عصمت کبرای الهی به کمالی که فراتر از آن متصور نیست، دست یافته است، فرشتگان با او گفتگو می کنند و ملک و ملکوت الهی در چشمان حق بین او آشکار است و فرمان مبارکش لازم الاجرا و دوستی و پذیرش ولایتش بر همه ی جهانیان واجب و لازم است.

او امیرة عالم وجود است. شخصیتی که فرشتگان مقرب به هنگام عبادت گهواره ی فرزندانش را حرکت می‌دهند تا او بتواند نمازهای طولانی اش را به پایان برد.وجود مطهری که اگر سرسلسله ی ولایت،مولا و مقتدایمان حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) نبود برای او در اولین و آخرین کفوی وجود نداشت(6). ائمه معصومین «علیهم السلام» افتخار می‌کردند که فاطمی‌اند و از سوی او فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هستند و از خطاب یابن رسول الله بیشتر از هر لقب و نام دیگری شادمان می شدند.

چه می‌توان گفت درباره شخصیتی که از چهارده نور پاک آسمانی برگزیده ی خداست و از (عالّین)(7) است،چکاد سرافراز دست نیافتنی عظمتی که همه ی عالم و آدم در برابر آن بتواضع و خشوع و ارادت  و تسلیم سر فرود آورده اند و جز آن چهارده نور پاک هیچ آفریده ای در درک مقام آنان طمع نمی کند چه برسد به دیگر توهمات. کلام حقی که در زیارت جامعه ی کبیره به آن اشاره شده است(8).

همگان، به ویژه طلاب حوزه‌های خواهران باید به او بنگرند و در همه حال او را اسوة زندگی و شاخص اعمال و رفتارشان قرار دهند و در فراز و نشیب‌های حیات، حضرتش را سرمشق خویش بدانند تا بتوانند از دام چاله‌های شیطان و بیراهه‌های هولناک زندگی در امان بمانند و دنیا و آخرتشان را در سایة ولایت مبارک دامن گستر فاطمی نورباران رحمت و کرامت الهی بنمایند.

کیست که او را بشناسد و دوستش نداشته باشد؟ کیست که مهربان‌ترین دامان عطوفت و شفقت هستی را وا بگذارد. بزرگواری که همة پیروانش بواسطة وجود مبارکش به بهشت می‌روند و آن مهربان در قیامت کبرای الهی اول شیعیانش را به بهشت می‌فرستد و سپس خود وارد می شود(9). بنگریم او حتی در آن گیر و دار قیامت به یاد ماست و ما را فراموش نکرده است سایة محبت و ولایت و کرامتش را از شیعیان خود و فرزندانش و همة آدمیان دریغ نفرموده است. آیا آن قدر که آن مادر بزرگوار عالم وجود به یاد ماست، ما به یاد او هستیم؟

بیایید ایام فاطمیه را زمانی برای بازخوانی زندگی خویش و اعمال و رفتارمان قرار دهیم، هرچند که این ایام با اندوه شهادت حضرتش دل ها را بی تاب ساخته است،شاید که بتوانیم قدمی فراتر به سوی جایگاهی که او برای ما می پسندد برداریم.تقارن ایام شهادت حضرتش با آغاز سال جدید همه ی مارا اعم از مدیران،اساتید وطلاب مکلف می‌سازد که حرمت سالروز شهادتش را پاس بداریم، تا با اهتمام ویژه به برگزاری مجالس سوگواری و گرامیداشت شهادت آن بانوی بزرگوار و تبیین سیره و منش آن اسوة کائنات، اندکی از دین خود را به سرور کائنات نبی اکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در مودت به ذوی القربی(10) ادا نماییم و از عملی که ایام شهادت وجود مبارکش را بی رنگ و یا کم رنگ می‌سازد، بپرهیزیم. باشد که در بزرگداشت ایام فاطمیه کوشا باشیم، انشاء الله.

سلام خدا و فرشتگان و پاکان و سرافرازان و همه ی مومنین و مومنات بر آن بانوی بانوان جهان باد

پی نوشت

1. قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :«فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی …» بحار الانوار جلد 29 صفحه 32

2.قال مولاناالمهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف : (و في ابنه رسول‏اللَّه (صلی الله علیه و آله) اسوه حسنه) دلائل الامانه صفحه 172

3. قال النبی صلی الله علیه و آله و سلم : (ان الله یغضب لغضب فاطمه و یرضی لرضاها) بحارالانوار جلد 21 صفحه 279

4. همان

5. قال مولانا العسکری علیه السلام : نَحْنُ حُجَجُ اللَّهِ عَلى خَلْقِهِ وَ جَدَّتُنا فاطِمَةُ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَيْنا  دلائل الامانه صفحه 172

6. قال النبی صلی الله علیه و آله و سلم ( هبط علی جبرییل فقال یا محمد  ان الله جل جلاله یقول : لو لم اخلق علیا لما کان لفاطمه ابنتک کفو علی وجه الارض  آدم دونه ) بحار الانوار جلد 43 صفحه 92و 93

7. (ام کنت من العالین) سوره ص آیه 75

8. لا یطمع فی ادراکه طامع.زیارت جامعه کبیره

9. امام باقر(علیه السلام) می فرماید: هنگامی که فاطمه به در بهشت می رسد، به پشت سرش می نگرد. ندا می رسد: ای دختر حبیب! اینک که دستور داده ام به بهشت بروی، نگران چه هستی؟

10. فاطمه(س) جواب می دهد: ای پروردگار! دوست دارم در چنین روزی با پذیرش شفاعتم، مقام و منزلتم معلوم شود.

11. ندا می رسد: ای دختر حبیبم! برگرد و در مردم بنگر و هر که در قلبش دوستی تو یا یکی از فرزندانت نهفته است داخل بهشت گردان.  تفسیر فرات کوفی صفحه 114

12. قُل لا أَسئَلُكُم عَلَیهِ أَجراً إِلاَّ المَوَدَّةَ فِی القُربى‏؛ (ای پیامبر!) بگو من هیچ پاداشى از شما بر رسالتم  درخواست نمى ‏كنم جز دوست ‏داشتن اهل بیتم». سوره شوری آیه 23