بدانيد دنيايى كه نسبت به آن آرزومنديد و به آن ميل داريد، و آن گاهى شما را به خشم و زمانى به خشنودى مى برد، نه خانه شماست و نه منزلى كه براى آن آفريده شده ايد، و نه جايى كه شما را به آن دعوت كرده اند. بدانيد كه دنيا براى شما باقى نمى ماند و شما هم در آن باقى نخواهيد ماند؛ اگر دنيا شما را به ظاهرش فريفت از شرّش نيز بيم داد.

پس به خاطر بيم دهي اش از آنچه فريبتان مى دهد، از آن چشم پوشى كنيد، وبه خاطر ترساندنش از طمع به آن خوددارى نماييد، و در دنيا براى آخرتى كه به آن دعوت شده ايد، بر يكديگر پيشى گيريد، و با عمق دل از دنيا روى بگردانيد. نبايد احدى از شما به خاطر چيزى از دنيا كه از او گرفته شده، چون كنيز ناله بزند.

و با شكيبايى بر طاعت خدا و محافظت بر آنچه از كتابش كه حفظ آن را از شما خواسته است، نعمت خدا را بر خود تمام كنيد. بدانيد در صورتى كه پايه دين خود را حفظ نموده باشيد، از دست دادن متاع دنيا به شما زيانى وارد نكند. و بدانيد در صورت تباه كردن دين، آنچه از دنيا حفظ كرده ايد، به شما سودى ندهد.
خداوند دل هاى ما و شما را متوجّه حق كند و شكيبايى را به ما و شما ارزانى دارد.

بخشی از خطبه 172 نهج البلاغه به نقل از عرفان

داری چکار می‌کنی؟
- هیچی از صبح تا حالا مشغول اتاقم هستم. دارم تميز مي‌كنم، اما تمامي نداره. اصلا به هيچ كارم نمي‌رسم. چقدر روزها زود مي‌گذره. همه‌اش از برنامه‌هايم عقب‌ام. نمي‌دانم، انگار وقت‌هايم بي‌بركت شده!
اين جملات را زياد شنيده يا احتمالا به همين سبك و سياق، غصه خورده‌ايد. اما حقيقت ماجرا چيست؟ آيا چيزي به اسم بركت وجود دارد؟ و اگر وجود دارد به چه معني است؟

درواقع بركت، اضافه شدن‌هايي است كه ديده نمي‌شود. مثلا مهمانی سر زده از راه می‌رسد، اما غذا كم نمي‌آيد. مي‌گويند چه قابلمه بابركتي. 2ساعت وقت داريد، اما انگار به‌صورت مرموزي، زمان كش پيدا مي‌كند و به كارهايتان مي‌رسيد. مي‌گويند عجب بعدازظهر بابركتي بود.

بركت در زمان، دو جنبه دارد: يك جنبه از آن به زواياي مادي برمي‌گردد. مثلا يكسري از اقدامات، خودبه‌خود زمان‌هاي ما را كارآمد مي‌كند، مثل برنامه‌ريزي. طبيعي است برنامه ريختن در زندگي مي‌تواند زمان‌هاي مرده را كاهش داده و فرصت‌هاي بيشتري بيافريند. يا مثلا نه گفتن به كارهاي بي‌ربط و اضافه و يا اولويت گذاشتن در كارها. اگر كسي ياد بگيرد اول كارهاي فوري فوتي را انجام بدهد و از كارهاي بي‌اهميت يا زائد عبور كند حتما اوضاع و احوالش بهتر مي‌شود.

ساعت‌ها و ثانيه‌ها، دزدهاي مخصوص به‌خود دارند. برخي چيزها، زمان را مي‌دزدند، مي‌كُشند و هدر مي‌دهند؛ تلويزيون ديدن‌هاي طولاني، چت‌كردن‌هاي دائمي، گفت‌و‌شنودهاي نامربوط، خواندن مطالب بي‌سر و ته و …. .

جنبه دوم به اثرات معنوي اشاره دارد كه مي‌تواند در زندگي و وقت آدم‌ها، دخالت كند. اگر انسان در راستاي اهداف خلقت عمل نكند يا از وظايف اصلي خودش غافل شود، طبيعتاً زمان هم از سيطره او خارج خواهد شد. چون زمان هم در تصرف صاحب هستي است. نمازهاي آخر وقت، زمين گذاشتن وظايف اصلي مثل اخلاق مداری و انسان دوستی و پرهیز از گناه و هرزه گویی، بي‌توجهي به ديگران، منفعت‌طلبي‌هاي شخصي، تنبلي‌ها و يكجانشيني‌ها، عدم‌تحرك و تفكر، همه و همه زمان را عقيم مي‌كند. زايش را از ثانيه‌ها مي‌گيرد و عمر ساعت‌ها را كوتاه مي‌كند. طبيعتا قطاري كه روي ريل حركت میكند تندتر مي‌رود. شايد برخي اوقات پاي ما از روي ريل درست زندگي خارج مي‌شود، پس كند مي‌شويم يا متوقف. آن وقت است كه وقت‌هايمان بي‌بركت مي‌شود.

چند پیشنهاد برای افزایش برکت وقت:
• برنامه ریزی
• پرهیز از کارهای بیهوده و زمان‌بر مثل سپری کردن وقتهایی طولانی در شبکه‌های اجتماعی
• سحرخیزی (بعد از نماز صبح تا طلوع آفتاب که اصطلاحاً به آن بین‌الطلوعین می‌گویند، زمان بسیار با برکتی است)
• نمازهای اول وقت
• برخی اذکار که به زمان برکت می دهند، مانند ذکر لاحول و لا قوة الا بالله
• دوری از هرزه گویی، هرزه نگاری، هرزه بینی و هرآنچه چشم و گوش و اعضای ما را به گناه عادت می‌دهند.

منبع: همشهری آنلاین

با تصرف

ماه رجب فرصت خودسازی و آمادگی برای ورود به ماه رمضان است. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره ماه رجب فرمودند: «در این ماه توسّلات خودتان به درگاه پروردگار عالم را هرچه میتوانید بیشتر کنید»۱۳۹۴/۰۲/۰۶

رهبر انقلاب در سال ۱۳۹۴ درباره استفاده از فرصت ماه رجب توصیه‌هایی داشته‌اند که در این جا آن‌ها را می‌شنوید:

* از ماه رجب قدردانی کنید
باید همه به یکدیگر تبریک عرض کنیم [این‌] توفیق الهی را که توانستیم بار دیگر وارد ماه رجب بشویم. ماه رجب یک فرصت تقرّب به ارزشهای الهی و تقرّب به ذات مقدّس پروردگار و فرصت خودسازی است.
این ایّامی که در روایات ما به‌عنوان ایّام برجسته معرّفی شده‌اند، اینها همه فرصتند؛ هر فرصتی هم نعمت است و هر نعمتی هم نیازمند شکر و سپاس است. شکر و سپاس نعمت هم این است که انسان نعمت را بشناسد، بر طبق اقتضای این نعمت رفتار کند، از آن بهره ببرد، نعمت را از خدا بداند و آن را در راه خدا به کار ببرد؛ ماه رجب از این نعمتها است. بعد هم ماه شعبان است که آن هم نعمت دیگری است و این دو ماه از نظر کُمَّلین و اهل توحید و اهل معنا مقدّمه‌ی ماه رمضانند؛ و ماه رمضان ماه عروج است، ماه رفتن به معراج است، ماه تزکیه است، ماه تصفیه است که همه‌ی ما به اینها احتیاج داریم.
از ماه رجب قدردانی کنید؛ در این ماه توسّلات خودتان به درگاه پروردگار عالم را هرچه میتوانید بیشتر کنید؛ به یاد خدا باشید و کار را برای خدا انجام بدهید؛ این تلاشی که میکنید، این زحمتی که میکشید، برای خدا قرار بدهید.
۱۳۹۴/۰۲/۰۶

* از برکات ماه رجب استفاده کنیم
برکات ماه رجب منحصر به این ولادتها نیست؛ توصیه میکنم خودم را و شما را که از برکات ماه رجب استفاده کنیم با تقویت پیوند و ارتباط قلبی با خدای متعال. اگر آحاد ما رابطه‌ی خودمان را با خدا تقویت کنیم، بسیاری از معضلات، مشکلات، نابسامانی‌ها، ناهنجاری‌ها به خودیِ خود مرتفع خواهد شد.
۱۳۹۴/۰۲/۰۹

* اوّلین دشمن ما غفلت است
ماه رجب است؛ و در این سرود پر مغز و زیبایی هم که شماها خواندید، اشاره‌ی به ماه رجب، ماه توسّل، ماه توجّه و دعا شده بود. در این ماه شریف، مؤمنین که دعا میخوانند، از خدای متعال این‌جور میخواهند: اَللهُمَّ فَاهدِنی هُدَی المُهتَدینَ وَ ارزُقنی اجتِهادَ المُجتَهِدینَ وَ لا تَجعَلنی مِنَ الغافِلینَ المُبعَدین. چقدر حائز اهمّیّت است هر سه فِقره! فقره‌ی آخر هم که مغفرت است که اساس همه‌ی کارها است: وَ اغفِر لی یَومَ الدّین. هدایتِ هدایت‌یافتگان و تلاش تلاشگران آن چیزی است که در این دعا از خدای متعال میخواهید.
شما تأمّل بفرمایید اگر همین دو عامل در من و شما باشد، همه‌ی مشکلات حل خواهد شد؛ هم هدایت هدایت‌یافتگان الهی نصیب ما بشود، هم تلاش تلاشگران تاریخ بشریّت در رفتار ما، در گفتار ما، در منش ما محسوس باشد.
در آن فقره‌ی سوّم، آسیب مورد اشاره قرار گرفته است: وَ لا تَجعَلنی مِنَ الغافِلینَ المُبعَدین. غفلت بزرگ‌ترین آسیب است؛ غفلت از مسیر، غفلت از هدف، غفلت از توان، غفلت از فرصت، غفلت از دشمن، غفلت از وظیفه‌ای که امروز بر دوش من و شما است؛ غفلت. بزرگ‌ترین دشمن ما غفلت است. اوّلین دشمنی که ما را در مقابل دشمنان دیگرمان به خاک می‌نشاند، غفلت است؛ وَ لا تَجعَلنی مِنَ الغافِلینَ المُبعَدین. نتیجه‌ی این غفلت دور شدن است؛ دور شدن از خدا، دور شدن از هدف، دور شدن از کامیابی. مضامین دعاها معرفت است، توحید است، درس زندگی است؛ ببینید دعاها اینها است. با این توجّه دعاها را بخوانیم و از این فضای این ماه بهره ببریم.
۱۳۹۴/۰۲/۱۶

برچسب‌ها: ماه رجب؛ ماه شعبان؛ ماه مبارک رمضان؛ غفلت؛ فرصت؛ شکر نعمت؛