فرزند کردستان...
به رغم آنكه برای آموزش نیروها اهمیت بالایی قائل بود و مسوول مستقیم او زیاد تمایل نداشت وی را (كه از مربیان دلسوز و قوی محسوب میشد) به جبهه اعزام كند اما روح پرتلاطم او به دنبال فرصتی بود تا رودرروی دشمن قرار گیرد و در صحنههای كارزار انقلاب و ارزشهای آن عملاً دفاع كند بنابراین در اولین فرصت با جلب رضایت فرمانده پادگان به دیار كردستان (كه در آن زمان توسط گروهكها و عناصر ضدانقلاب دچار مشكلات و آشوب شده بود)، عزیمت كرد.
شهید كاوه كه به همراه تعدادی از برادران پاسدار جهت آزادسازی شهر بوكان وارد كردستان شده بود؛ به دلیل لیاقتها و مهارتهایی كه داشت، در همان ابتدا به عنوان فرمانده یك گروه 12 نفره انتخاب شد.
كاوه در این منطقه با ضدانقلاب - كه از حمایتهای خارجی برخوردار بود و با جنایاتی هولناك، توطئه شوم جدایی این نقطه از میهن اسلامی را در ذهن میپروراند - مبارزه كرد و به دلیل جدیت و شجاعت در مدت كوتاهی به سمت فرماندهی عملیات سپاه سقز منصوب شد.
در این زمان بود كه شهید كاوه با ناباوری همگان همراه تعداد كمی نیرو، عملیات آزادسازی منطقه مرزی «بسطام» را با شهامت غیرقابل وصفی طرحریزی و ٤٥ كیلومتر از جاده مرزی را طی یك مرحله و در مدت ٢٤ ساعت در قلب منطقه تحت نفوذ ضدانقلاب آزاد كرد.
ضدانقلاب كه با برخورداری از سلاح و امكانات و نیروی رزمی فراوان، عرصه را برای نیروهای نظامی و انتظامی تنگ كرده بود و جنایات فجیعی مرتكب میشد، با ورود جوانان دلیر و متعهدی چون كاوه به صحنه عملیات، به این نتیجه رسید كه ماندن در كردستان برایش سنگین تمام خواهد شد.
كاوه و همرزمانش با عملیات پی در پی، مزدوران استكبار را در منطقه منفعل و مستاصل كرده بودند تا جاییكه ضدانقلاب در اوج استیصال و درماندگی برای زنده یا مرده او جایزه تعیین كرده بود.
نقش كاوه در تیپ ویژه شهدا
بدنبال عملیات سرنوشتساز نیروهای سپاهی در محورهای مختلف كردستان و همزمان با تشكیل تیپ ویژه شهدا كه فرماندهی آن بر عهده شهید «ناصر كاظمی» بود؛ كاوه به عنوان فرمانده عملیات این تیپ انتخاب شد.
پس از مدت كوتاهی از فعالیت او در این مسوولیت كه با آزادسازی بسیاری از مناطق همراه بود؛ آوازه تیپ ویژه شهدا، آنچنان ضدانقلابها را متحیر ساخت كه به كلی روحیه خود را از دست دادند و در مقابل هر یورش رزمندگان اسلام، فرار را بر قرار ترجیح میدادند و میدانستند كه مقاومت در مقابل این یگان جز خسارت و نابودی ثمری نخواهد داشت.
آزادسازی سد بوكان و جاده ٤٧ كیلومتری آن، آزادسازی جاده صاییندژ به تكاب، پاكسازی منطقه كیلر و اشتوزنگ، آزادسازی محور استراتژیك پیرانشهر به سردشت كه به عنوان مركزیت و نقطه ثقل ضدانقلاب به شمار میآمد و منجر به انهدام مركز رادیویی آنها و فتح ارتفاعات مهم مرزی منطقه «آلواتان» و آزادسازی زندان «دولهتو» و هلاكت بیش از ٧٥٠ نفر از ضدانقلاب شد، از جمله نبردهای تهاجمی بود كه توسط شهید كاوه و همرزمانش در تیپ ویژه شهدا طرحریزی و به اجرا گذاشته شد.
تعداد عملیاتی كه بوسیله كاوه علیه ضدانقلاب فرماندهی شد آن قدر زیاد است كه ذكر نام تمامی آنها در این مختصر میسر نیست.
او كه پس از شهادت سرداران رشید اسلام، «ناصر كاظمی»، «محسن گنجی زاده» و «محمد بروجردی» در خرداد ١٣٦٢ به صورت رسمی به فرماندهی تیپ منصوب شده بود، با تلاش همه جانبه برای آموزش، سازماندهی و آمادهسازی نیروها از هیچ كوششی دریغ نمیورزید.
در 29 تیر سال ٦٢، تیپ ویژه شهدا ماموریت یافت تا در عملیات برون مرزی «والفجر٢» كه در منطقه حاج عمران انجام میگرفت، شركت كند.
در این عملیات، كاوه با هدایت قوی رزمندگان، اهداف از پیش تعیین شده تیپ از جمله ارتفاعات «٢٥١٩» را با موفقیت به تصرف درآورد.
همزمان با عملیات والفجر ٤، ماموریت پاكسازی محور سردشت از لوث وجود ضدانقلاب (دموكراتها و منافقین) به این تیپ واگذار شد. رزمندگان غیور و سلحشور نیز ضمن تسلط به ارتفاعات مرزی كوه سیر، قوری، تالشو روستای اسلامآباد، مركز رادیویی منافقین و مقر دموكراتها را تصرف كردند.
تیپ ویژه شهدا سال ٦٣ در عملیات بدر همراه با سایر یگان های سپاه، با دشمن تا دندان مسلح جنگید و در 23 تیر سال 64 در عملیات «قادر» همراه با یگان هایی از ارتش جمهوری اسلامی در جبهه شمالی «سیدكان» عراق باعث بر هم زدن آرایش نظامی دشمن شد.
همچنین در عملیات پشتیبانی والفجر ٩ كه در منطقه «چوارته» عراق انجام گرفت، در انهدام قوای دشمن و تصرف بخشی از خاك آنان نقش مؤثر داشت كه هر كدام نشانی از دلاوریها و حماسهآفرینی كاوه و یارانش را در خود ثبت كرده است.
صفحات: 1· 2