دیروز برای خرید منزل بیرون رفته بودم .حتما همه شما گرانیهای اخیر را با تمام وجودتان حس کرده اید. باورکنید من هم درد این معضل را تا عمق استخوان چشیده ام اما می خواهم درباره مطلب دیگری بنویسم که دیدنش تا عمق جان هر بیننده ای را می رنجاند.

خانمی در حالیکه خم شده بود و کنار جعبه های زیر بارفروشی نشسته بود ، توجهم را به خود جلب کرد. دقت که کردم دیدم از میان دور ریزهای مغازه، مشغول جدا کردن بعضی از اقلام خوراکی است. در میان جعبه ها، چیز سالمی پیدا نمی شد اما آن خانم به سختی میان آنها می گشت و گاهی سیب زمینی یا پیاز سالمی پیدا می کرد و داخل کیسه می انداخت. در بین آنها چند گوجه و خیار سالم و نیمه سالم هم پیدا کرده بود.

دستانم شل شد، نتوانستم خریدم را انجام دهم. با فکری مشغول راه آمده را بازگشتم و در بین راه مدام با خودم فکر می کردم که چه می شد تا مسئولان ما کمی هم به این جزئیات می اندیشیدند؟

شاید این مسائل کوچک به نظر بیاید و جایی در مسائل کلان کشوری نداشته باشد، اما از اهمیت زیادی برخوردار است.

همینطور که می رفتم یاد یک خاطره از مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) و توصیه ایشان به مسئولان که قبلا خوانده بودم افتادم که خواندنش برای شما هم خالی از لطف نخواهد بود.

در سفری که آقا به بندر عباس و برای حضور در مانور در سال 1374داشتند، بنا شد مسئولان ادارات استان با ایشان جلسه ای داشته باشند. معظم له که همواره برای محرومان دل می سوزانند در آن نشست به مسئولان گفتند :

“شما کارهای مهمی مثل سد سازی، راه اندازی کارخانه و …را انجام می دهید و برای آن هم تحقیقات گسترده ای صورت می دهید ولی لازم است بعضی اوقات هم دنبال کارهایی بروید که سرو صدا ندارد.اما خیلی مهم است.”

ایشان فرمودند:"افرادی هستند که چندین سر عائله دارند و از وضع اقتصادی خوبی برخوردار نیستند. گاهی به آنها سرکشی کنید و مشکلاتشان را حل نمایید.این کارها ماندگار است و چه بسا خانواده ای را حفظ کند".(پرتو سخن،شماره 111)

با خودم فکر کردم چقدر خوب می شد اگر مسئولین شهر ما هم گاهی به صورت سرزده و ناگهانی به چنین جاهایی سر می زدند و از نزدیک با گرفتاریها و نگرانیها و دغدغه های مردم آشنا می شدند و جایی را میان برنامه هایشان به اقشار ضعیف و کم درآمد و چه بسا بدون درآمد اختصاص می دادند…

هریک از ما هم گرچه مسئولیت ویژه و کلانی هم نداریم اما می توانیم در حد وسع خودمان به این توصیه رهبر عمل نماییم. گاهی به شکرانه سلامت ، سری به بیماران بزنیم و به شکرانه وسعت رزق و روزی، گره ای از کار بندگان خدا باز کنیم و به شکرانه علم و سواد، به کودک بی بضاعتی درس دهیم و …