کسی که حسین علیه السّلام را در روز عاشورا زیارت کند، بهشت برای او واجب است.
از زمان های بسیار مناسب و با فضیلت برای زیارت امام حسین علیه السّلام، روز عاشوراست؛ چه به صورت حضوری و رفتن به دیدار مرقد سید الشهداء علیه السّلام در کربلا و چه خواندن زیارتنامه از دور.

امام صادق علیه السّلام می فرمایند: «مَن زَارَ الحُسَینَ علیه السّلام یَومَ عاشُورا وَجَبت لَهُ الجَنَّةُ».
کسی که حسین علیه السّلام را در روز عاشورا زیارت کند، بهشت برای او واجب است.
در حدیث دیگری زیارت آن روز، مانند به خون خویش غلتیدن پیش روی آن حضرت به شمار آمده است: «مَن زارَ قَبرَ الحُسَینِ یَومَ عاشُورا کانَ کَمن تَشَحَّطَ بِدَمِهِ بَینَ یَدَیهِ».

متن زیارتنامه ای هم که از سوی ائمه دستور به خواندن آن داده شده به «زیارت عاشورا» شهرت یافته است و خواندن همه وقت و همه روزه آن، آثار و برکات زیادی دارد.

این زیارت را امام باقر علیه السّلام به علقمة بن محمّد حضرمی آموخته که هرگاه خواست از راه دور و با اشاره آن امام را زیارت کند، پس از دو رکعت نماز زیارت، چنین بخواند: «السَّلامُ عَلَیکَ یا ابا عَبدِ اللهِ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسُولِ الله … »  تا آخر، که در کتب زیارت آمده است. این زیارت، تجدید عهد همه روزه شیعه حسین بن علی علیه السّلام با مولای خویش است که همراه با اهل بیت، ترسیم می کند و اعلام همبستگی و سلم و صلح با موافقان راه حسین علیه السّلام و اعلان جنگ و مبارزه با دشمنان حق است.

«زیارت عاشورا» ولایت خون و برائت شمشیر است و تسلیم دل و یاری در صحنه است، تا عشق درونی به جهاد بیرونی بیانجامد و نفرت قلبی به برائت عملی برسد. زیارت عاشورا، منشور «تولّی» و «تبری» نسبت به جریان حق و باطل در همه جا و همه زمان هاست.