رفتی ، تا بمانیم...
02 مهر 1391
چه از هدف جنگیدنت آگاه باشیم و چه نباشیم، تصمیم قاطعت برای رو در رو شدن با دشمن را حس میکنیم.
چهره ات با چینها و گرههای در پیشانی، مصمم بودن و استواریت را نمایان میسازد و کوچکی سن و سالت را پنهان میکند.
زیرکی و شهامتت به همراه خشمت از جنگِ ناخواسته، به خوبی نمایان است…
چشمانت به چه می نگرند؟به چه می اندیشی ، نمی دانم…
.
.
فقط می دانم ؛ اگر صلابت نداشتی ومردانگی به خرج نداده بودی ، امروز ما باخیال راحت از آن دوران نمی گفتیم ونمی نوشتیم…
به قلم : طلبه