از زهد و پارسایی (مقدس اردبیلی) فراوان سخن گفته اند. از آن جمله نقل می کنند که یک روز بین راه یکی از زائران نجف چون لباس پاره و ژنده مقدس را دید، فکر کرد که وی فقیر است و از او خواست تا لباسش را کنار جوی آب بشوید و پس از آن که خشک شد برای او بیاور د. مقدس بدون اظهار ناراحتی لباس او را گرفته، هم چنان که گفته بود آن را شست، خشک کرد و به نزد او آورد. هنگامی که لباس او را تحویل داد، بعضی از آشنایان که مقدس را شناختند، آن مرد را سرزنش کردند و گفتند: چرا به چنین فرد بزرگواردی توهین کردی؟! مقدس فرمود: جا ی هیچ گونه سرزنش نیست، زیرا حقوق برادران مؤمن خیلی بالاتر از شستن جامه آن ها است.

نقل از: روضات الجنات، ج۱۰، ص۱۱۸