این روزها به هر چی و به هرکی نگاه می کنی احساس می کنی که تغییر کرده و یا در حال تغییر هست حتی به این درختان بی برگ به ظاهر خشکیده هم نگاه کنی متوجه می شی تو اون هم یه تغییری هست جوونه هاش بیرون اومده . از همین هوا نگذریم یه خورده خودشو گرم کرده . بادهای تند هم نوید بهار رو میدن . سرسبزی و شادابی رو به ارمغان می خوان بیارن.
تازه بهار هم یه چیزی رو به ما می رسونه و اون اینکه این تغییر و تحول نشانه حرکت مستمر زمان ، روزها و سالهاست و یه درسیم باید بگیریم حرکت رو از طبیعت بیاموزیم و در جا نزنیم و رویمان به سمت جلو باشه.
این فلسفه حرکت رو امام علی (ع) چه زیبا برا ما ترسیم می کنه و می گه : من ساواه یوما فهو مغبون . هرکی دو روزش مثل هم باشه ضرر کرده . ببینید حتی طبیعت هم اینطور نیست .دو زمستان یا دو پاییز رو هم با هم مقایسه کنیم مثل هم نیستند پس چرا من و تو زندگیمون تغییری نداشته باشه.
اصلا این بهار حرکت موجودات رو داره نوید میده . البته اینو هم بگم یه فرقیم حرکت ما با حرکت طبیعت داره و خیلیم مهمه . طبیعت با حرکتش فقط رو به جلو و تازه شدن می کنه، ولی ما با حرکتمون حرکت قبلیمون رو هم می سنجیم اگه خوب باشه دنبالشو می گیریم و اگه بد باشه دیگه سراغش نمی ریم و خدا تو تازه شدن انسان این قدرت روهم به انسان داده که می تونه به عقب نگاه کنه و ببینه اگه تو گذشته برا ارزشهای الهی کم اهمیت بوده می تونه با حرکت جدیدش اونو جبران کنه . اینو تو حرکت طبیعت نمی شه دید.
بزارید اصلا اینطوری بگم . حرکت طبیعت برا آگاه کردن ماهاست . برا خودش اصل نیست . خدا می خواد با حرکت زمان و برگشت به حالت قبلیش، ما رو به فطرت های فراموش شده مان برگردونه . طبیعت طلنگریه برا بیدار کردن دل های به خواب رفته و دور شده ازخدا. آفریننده همه موجودات تو این تغییر و تحولات می گه : ای انسان ببین درخت رو که مدتی هست مرده و بسان چوب خشکیده ای می مونه . من اونو زندش می کنم و زندگیه دوباره ای رو بهش هدیه میدم. برای توهم هست . الان که زنده ای و نفس می کشی این از خداست . و اون تو رو هم چند روز دیگه می خواد بمیرانه و قدرت نفس کشیدن رو هم ازت می گیره . و بعد از مدتی تو رو هم زنده می کنه برا یه زندگی ابدی .
پس بیایم قدری حرکتمون رو با زندگی ابدیمون تنظیم کنیم.