کسی که حسین علیه السّلام را در روز عاشورا زیارت کند، بهشت برای او واجب است.
از زمان های بسیار مناسب و با فضیلت برای زیارت امام حسین علیه السّلام، روز عاشوراست؛ چه به صورت حضوری و رفتن به دیدار مرقد سید الشهداء علیه السّلام در کربلا و چه خواندن زیارتنامه از دور.

امام صادق علیه السّلام می فرمایند: «مَن زَارَ الحُسَینَ علیه السّلام یَومَ عاشُورا وَجَبت لَهُ الجَنَّةُ».
کسی که حسین علیه السّلام را در روز عاشورا زیارت کند، بهشت برای او واجب است.
در حدیث دیگری زیارت آن روز، مانند به خون خویش غلتیدن پیش روی آن حضرت به شمار آمده است: «مَن زارَ قَبرَ الحُسَینِ یَومَ عاشُورا کانَ کَمن تَشَحَّطَ بِدَمِهِ بَینَ یَدَیهِ».

متن زیارتنامه ای هم که از سوی ائمه دستور به خواندن آن داده شده به «زیارت عاشورا» شهرت یافته است و خواندن همه وقت و همه روزه آن، آثار و برکات زیادی دارد.

این زیارت را امام باقر علیه السّلام به علقمة بن محمّد حضرمی آموخته که هرگاه خواست از راه دور و با اشاره آن امام را زیارت کند، پس از دو رکعت نماز زیارت، چنین بخواند: «السَّلامُ عَلَیکَ یا ابا عَبدِ اللهِ، السَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسُولِ الله … »  تا آخر، که در کتب زیارت آمده است. این زیارت، تجدید عهد همه روزه شیعه حسین بن علی علیه السّلام با مولای خویش است که همراه با اهل بیت، ترسیم می کند و اعلام همبستگی و سلم و صلح با موافقان راه حسین علیه السّلام و اعلان جنگ و مبارزه با دشمنان حق است.

«زیارت عاشورا» ولایت خون و برائت شمشیر است و تسلیم دل و یاری در صحنه است، تا عشق درونی به جهاد بیرونی بیانجامد و نفرت قلبی به برائت عملی برسد. زیارت عاشورا، منشور «تولّی» و «تبری» نسبت به جریان حق و باطل در همه جا و همه زمان هاست.

يابن الحسن بيا كه حلول محرم است

شادي به ما حرام شد,ايام ماتم است

شرمنده شد بهار ز گلزار كربلا

بلبل كند نوا كه خزان محرم است

ما عاشقان لاله ي سرخ محمديم

كز عطر او بهشت خداوند خرم است

صد مرده زنده مي شود از ذكر يا حسين

ارباب ما معلم عيسي بن مريم است

عيسي اگر در اخر عمرش به عرش رفت

قنداقه ي حسين شرف عرش اعظم است

با يوسفش مقايسه كردم نگار گفت

او شاه مصر باشد و اين شاه عالم است

ما را نياز سير چمن نيست در بهار

روي حسينيان گل و اين اشك شبنم است

اي صاحب عزا به عزاخانه ها بيا

ياران سينه زن همه در زير پرچم است

گر وعده ي بهشت به ما مي دهد بهار

ما نيستيم طالب رضوان,مسلم است

بر عاشقان سياحت گلشن حرام شد

خاكم به سر كه قامت سرو علي خم است

اي آب بس كن اين همه جوش و خروش را

در پيش چشم ما علي اصغر مجسم است

سقا ز تشنگان حرم شرمسار شد

شرمنده ي خجالت او نهر علقم است

ساقي تشنه ,تشنه برون آمد از فرات

قربان غيرتش شود عالم اگر كم است

چون محتشم بخوان به پيمبركلاميا

باز اين چه شورش است كه در خلق عالم است

در بارگاه قدس كه جاي ملال نيست

سرهاي قدسيان همه بر زانوي غم است

ولی الله کلامی فرد زنجانی

عاشورا هيچ گاه در محدوده ي زمان و جغرافياي خاصي محصور نمانده است،بلكه همواره الهام بخش تشيع و بسياري از نهضت هاي ديگر در برابر كانون هاي ظلم و نفاق بوده است.

عاشورا نه يك حادثه كه يك فرهنگ است؛فرهنگي برخاسته از متن اسلام ناب كه نقش حياتي را در استحكام ريشه ها،رويش شاخه ها و رشد بارو برهاي آن ايفا كرده است.
اين كتاب مجموعه اي از بيانات حكمت آميز و عبرت آموز استاد بزرگوار حضرت آيت الله علامه مصباح يزدي (دامت بركاته) مي باشد كه در ماه محرم 1421 ايراد گرديده است.
گفتار استاد مصباح در عين برخورداري از صلابت و متانت،بي پيرايگي خاصّ خود را دارد،و از بركات وجود شخصيت گران قدري نشأت مي يابد كه زبانش بيان قرآني،دلش مالامال از عشق الهي،وجانش لبريز از محبت و ارادت به حضرت ختمي مرتبت (صلي الله عليه وآله وسلم) و اهل بيت عصمت و طهارت (عليهم السلام) است.
اين كتاب در 6 بخش تحت عناوين زير تنظيم گشته است:
1. شبهاتي پيرامون عاشورا و بزرگداشت آن
2. زمينه هاي قيام عاشورا
3. هدف قيام عاشورا
4. امر به معروف و نهي از منكر
5. وظايف حكومت و مردم در شرايط حاضر
6. امر به معروف و نهي از منكر در قرآن كريم