نه تو می مانی  ونه اندوه ونه هیچ یک از مردم این آبادی ،

به حباب نگران لب یک رود قسم

وبه کوتاهی آن لحظه شادی

که گذشت ،غصه هم می گذرد ،

آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند

لحظه ها عریانند .

به تن لحظه خود ،جامه اندوه مپوشان هرگز .

سهراب سپهری