بیانیه 110 سال پیش علمای اصفهان در حمایت از تولید داخلی
110 نفر از علمای اصفهان در 109 سال پیش بیانیه ای در رد مصرف کالای خارجی وتاکید بر مصرف کالای داخلی امضا کردند . در این بیانیه آمده است:
بر کسی که کفنش از پارچه ی ایرانی نباشد ، نماز نمی خوانیم ؛ بعد از تسبیح وتحمید؛ این خدام شریعت مطهره با همراهی جناب رکن الدله متعهد  وملتزم شرعی شده ایم که مهما امکن بعد ذلک تخلف ننمائیم، فعلا 5 فقره است:
اولا: قبالجات واحکام شرعیه ، از شنبه 14 جمادی الاول به بعد باید روی کاغذ ایرانی بدن آهار نوشته شود ، اگربر کاغذ های دیگر نویسند ، مهر ننموده واعتراف نمی نویسیم ، قباله وحکمی هم که روی کاغذ دیگر نوشته بیاورند وتاریخ آن بعد از این قرار داد باشد ، امضا نمی نماییم. حرام نیست کاغذ غیر ایرانی وکسی را مانع نمی شویم ، ماها با این روش متعهدیم.
ثانیا: کفن اموات ، اگرغیر از کرباس وپارچه ی اردستانی یا پارچه دیگر ایرانی باشد متعهد شده ایم بر آن میت ماها نماز نخوانیم.دیگری را برای اقامه صلاه بر آن میت بخواهند، ماها را معاف دارند.
ثالثا: ملبوس مردانه ی جدید که از این تاریخ به بعد دوخته وپوشیده می شود ، قرار دادیم مهما امکن هر چه بدلی آن در ایران یافت نمی کنیم وحرام نمی دانیم لباس های غیر ایرانی را ، امام ماها ملتزم شده ایم ، حتی المقدار بعد از این تاریخ ملبوس خودرا از نسج ایرانی بنماییم…
رابعا : میهمانی ها بعد ذلک ، ولو اعیانی باشد ، باید منحصر باشد ؛ یک پلو ویک چلوویک خورش ویک افشره ، اگر زائد براین …

ادامه »

اینک اورا می بینم ، خاموش وگسترده ، آرام ودل آزرده در گوشه ای از این عالم ، سر در خویش فروبرده ، با غم های ناشناس وبزرگی که بر جانش نشسته ، پنهان از چشم خلق در خلوت قدسی محراب …

به نازکی خیال ، به صمیمیت الهام وبه نرمی طلوع نخستین روز آفرینش …
دردی پنهان در عمق نگاهش لانه کرده ، مملو از “حرف” که کسی را گوش شنیدنش نیست.
پراز “پناه” ، پر از ” جان” ، پر از “نشانه ” … تا راه گم نشود.
وترنم دل انگیز آن صاعقه که در همیشه تاریخ نواخته می شود: ” فزت ورب الکعبه ” …و جهان بی “علی “ ،  چه دردمندانه نفس می کشد…
خدیجه حسنلو

علی‏بن عاصم کوفی اعمی می گوید: به امام هادی علیه السلام عرض کردم: من از یاری بدنی شما عاجزم و جز دوستی شما و بیزاری از دشمنانتان و لعن آنان در خلوت خود سرمایه‏ای ندارم، سرورا! حال من چگونه است؟ فرمود: پدرم از جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به من خبر داد که فرموده‏است: هر که از یاری ما خاندان عاجز باشد و دشمنان ما را در خلوت خود لعن کند خداوند صدای او را به همه فرشتگان می‏رساند. پس هرگاه یکی از شما دشمنان ما را لعنت فرستد فرشتگان آن را بالا می‏برند و هر کس را که آنان را لعن نکند لعنت می‏کنند. و چون صدایش به فرشتگان برسد برای او آمرزش می‏طلبند و بر او ثنا می‏فرستند و گویند: خداوندا، درود فرست بر روح بنده‏ات که کوشش خود را در راه یاری اولیای تو به کار برد و اگر بیش از آن هم می‏توانست دریغ نمی‏داشت. از سوی خداوند ندا آید که: ای فرشتگان من، من دعای شما را درباره این بنده‏ام اجابت کردم و ندای شما را شنیدم، و بر روح او به همراه ارواح نیکان درود فرستادم و او را در زمره نیکان برگزیده قرار دادم.
( بحارالانوار 50 / 316.)