در اسلام تاكيد بسياري بر لزوم دقت در انتخاب همسر و احترام به بانوان به ويژه همسران شده است. شايد كمرنگ شدن اين مورد را بتوان عاملي براي بسياري از مشكلات خانوادگي در جامعه حال حاضر دانست.

هُنَّ لِبَاسٌ لَكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ

آنها لباس شما هستند و شما لباس آنها (هر دو زينت هم و سبب حفظ يکديگريد).

در تشبيه همسر به لباس، نكات و لطايف بسياري نهفته است؛ از جمله:

ـ لباس بايد در طرح و رنگ و جنس مناسب انسان باشد. همسر نيز بايد هم‌ “كفو” انسان و متناسب با فكر و شخصيت انسان باشد.

ـ لباس مايه زينت و آرامش است، همسر و فرزند نيز مايه زينت و آرامش خانواده هستند.

ـ لباس عيوب انسان را مي‌پوشاند، هر يك از زن و مرد نيز بايد عيوب و نارسايي‌هاي يكديگر را بپوشانند.

ـ لباس، انسان را از خطر سرما و گرما حفظ مي‌كند، وجود همسر نيز كانون خانواده را از آسيب‌ها حفظ و آن را گرم مي‌كند و زندگي را از سردي مي‌رهاند.

ـ لباس، حريم انسان است و دوري از لباس، مايه رسوايي. دوري از ازدواج و همسر نيز سبب انحراف و رسوايي انسان مي‌شود.

ـ در هواي سرد، لباس ضخيم و در هواي گرم لباس نازك استفاده مي‌شود، هر يك از زن و مرد نيز بايد اخلاق و رفتار خود را متناسب با نياز روحي طرف مقابل تنظيم كنند؛ اگر مرد عصباني است، زن با لطافت با او برخورد كند و اگر زن خسته است، مرد با او مدارا كند.

ـ انسان بايد لباس خود را از آلودگي حفظ كند، هر يك از زوجين نيز بايد ديگري را از آلوده شدن به گناه حفظ كنند.

دقایقی با قرآن /قرائتی

حسن خلق در فرهنگ اسلام از رحمت الهی ریشه می‌گیرد که خدای مهربان با معرفی پیامبر اکرم(ص) به عنوان الگوی برتر حسن خلق در خطاب به رسول گرامی می‌فرماید: به سبب لطف و رحمت خدا بود که با آنان نرم‌خویی و مهربانی کردی و اگر درشت‌خوی و سخت دل بودی، قطعا از گرد تو پراکنده شده بودند.

حسن خلق، که از فضایل نفسانی است، با لبخند‌ها و خوشرویی‌های ظاهری و تصنعی که برای جلب منافع مادی است تفاوت دارد.

امام صادق(ع) خوشرویی، خوش‌گویی و خوش‌رفتاری را سه محدوده حسن خلق دانسته است از این رو در اینجا به روایاتی که ارزش، آثار و پاداش خوش‌خویی و نیز پیامد بدخویی را مطرح کرده‌اند اشاره می‌شود.

ارزش حسن خلق

رسول خدا(ص) فرمود: در ترازوی عمل آدمی در روز قیامت، چیزی برتر از حسن خلق نهاده نمی‌شود؛ نیز فرمود: در ترازوی عمل، چیزی سنگین‌تر از خلق نیکو نیست.

امام صادق(ع) فرمود: مؤمن، پس از واجبات، عملی محبوب‌تر …

ادامه »

صفحات: 1· 2

طلوع نام تو در کتابخانه هر دانشمندی حتمی است. تا هنوز و همیشه هستند سجاده نشینانی که مهتابی ترین شب های انس را با کتاب تو می گذرانند و می دانند که هر چه از این هم نشین خوب بگویند، کم است. لب های تحسین، روبه روی سطور ارزشمندت زانو زده اند.

مگر کسی می تواند بگوید این احادیث پرطراوت همیشه، چه مقدار از دل ها را می تواند زنده کند؟ تو این اثربخشی را دانستی. به میدان آمدی؛ قلم در دست. شب را کنار زدی تا پرتو نور ایمان، صاف تر بر قلب ها بتابد.

چه جلوه های روشنی از قلمت سرریز شد! چه دریای بی کرانی از جوهر قلمت رویید که در تمام زمان ها، پر است از انوار الهی!

پاکی واژه هایی که در کتابت نهفته است، روح را جلا می دهد. اگرچه گوشه هایی از تعبد و تشرع را کتاب های دیگرت گفته اند؛ اما راهنمای بزرگی است «بحارالانوار».

دلیل تابناکی است برای حقیقت جویان در راه.

به یقین، آموزه های طلایی که از روایات کتاب تو برداشت می شود، برای همه نسل ها راه گشاست.

30 مرداد روز بزرگداشت علامه مجلسی گرامی باد…