آثار خوش‌خویی

از حضرت صادق(ع) روایت شده است که می‌فرمود: نیکی و خوش‌خویی سرزمین را آباد می‌کنند و بر عمر آدمی می‌افزایند؛ همچنین فرمود: خوشخویی بر روزی می‌افزاید؛ نیز فرمود: خوشخویی عامل جلب دوستی است.

پاداش خوشخویی

قرب الهی: امیرمؤمنان(ع) فرمود: هیچ چیزی همانند خوش اخلاقی موجب قرب الهی نمی‌شود.

از رسول خدا(ص) پرسیدند: بیشترین چیزی که موجب ورود به بهشت می‌شود، چیست؟ فرمود: تقوای الهی و خوش اخلاقی.

قرب به پیامبر(ص): حضرت رسول(ص) فرمود: نزدیک‌ترین شما به من و بهره‌مند‌ترین شما از شفاعت من در روز قیامت، راستگو‌ترین، امانت‌دار‌ترین، خوش اخلاق‌ترین و نزدیک‌ترین شما به مردم است.

پوشش گناهان: امام صادق(ع) فرمود: چهار چیز است که در هر کس باشد ایمانش کامل است هر چند از سر تا قدمش گناه باشد از قدرش نکاهد و آن راستگویی امانتداری، حیا و خوش اخلاقی است.

نکته: پیام حدیث این است که این صفات چهارگانه در هر کسی باشد سبب بازداشتن او از گناه و کامل شدن ایمانش می‌شود.

دستیابی به پاداش نماز و روزه: رسول خدا(ص) فرمود: انسان مؤمن با حسن خلق خویش به درجه روزه‌دار شب زنده‌دار می‌رسد.

دستیابی به پاداش جهاد: امام صادق(ع) فرمود: خدا در برابر حسن خلق بنده‌اش، به او پاداش مجاهدی را می‌دهد که در راه خدا پیوسته، شب و روز، جنگیده باشد.

آثار بدخویی

رسول خدا(ص) فرمود: بداخلاق، خود را به سختی می‌اندازد.

امیرمؤمنان(س) فرمود: خانواده فرد بداخلاق از او خسته و بیزار می‌شوند؛ همچنین فرمود: روزی فرد بد اخلاق تنگ می‌شود.

حضرت رسول (ص) فرمود: بداخلاقی عمل را تباه می‌کند، چنانکه سرکه عسل را تباه می‌کند.

به رسول خدا(ص) گفته شد: فلان زن، روزها روزه می‌گیرد و شب‌ها را به عبادت می‌پردازد؛ ولی بداخلاق است و همسایگانش را با زبان می‌آزارد. فرمود: در او خیری نیست و او اهل آتش است.

مفاتیح الحیاه/آیت الله جوادی آملی

صفحات: 1· 2