پانزدهم رجب 60 هجری:مرگ معاویه در شام و نشستن یزید به جای پدر.

بیست وهشتم رجب 60:رسیدن نامه یزید به والی مدینه مبنی بر بیعت گرفتن از حسین «ع »ودیگران.

بیست ونهم رجب 60:فرستادن ولید،کسی را سراغ سید الشهدا و دعوت به آمدن برای بیعت،دیدار امام حسین «ع »از قبر پیامبر و خدا حافظی،سپس هجرت از مدینه،همراه بااهل بیت و جمعی از بنی هاشم.

 سوم شعبان 60:فرستادن ولید،کسی را سراغ سید الشهدا و دعوت به آمدن برای بیعت،دیدار امام حسین «ع »از قبر پیامبر و خداحافظی،سپس هجرت از مدینه،همراه با اهل بیت و جمعی از بنی هاشم.

ورود امام حسین «ع »به مکه و ملاقاتهای وی با مردم.

پانزدهم  رمضان 60:رسیدن نامه ای از کوفیان به دست امام،توسط دو نفر از شیعیان کوفه.1پانزدهم رمضان 60:رسیدن هزاران نامه دعوت به دست امام،سپس فرستادن مسلم بن عقیل به کوفه برای بررسی اوضاع.

پنجم شوال 60:ورود مسلم بن عقیل به کوفه،استقبال مردم از وی و شروع آنان به بیعت.

یازدهم ذی قعده 60:نامه نوشتن مسلم بن عقیل از کوفه به امام حسین و فراخوانی به آمدن به کوفه.

هشتم  ذی حجه 60:خروج مسلم بن عقیل در کوفه با چهار هزار نفر،سپس پراکندگی آنان از دور مسلم و تنها ماندن او و مخفی شدن در خانه طوعه.تبدیل کردن امام حسین «ع »

حج را به عمره در مکه،ایراد خطبه برای مردم و خروج از مکه همراه با 82 نفر از افرادخانواده و یاران به طرف کوفه. دستگیری هانی،سپس شهادت او.

نهم  ذی حجه 60:درگیری مسلم با کوفیان،سپس دستگیری او و شهادتش بر بام دار الاماره کوفه،دیدار امام حسین با فرزدق در بیرون مکه.

ذی حجه 60:بر خورد امام حسین «ع »با حر و سپاه او در منزل «شراف ».

ذی حجه 60:دریافت مجدد خبر شهادت مسلم بن عقیل و قیس بن مسهر در منزل «عذیب الهجانات ».

 دوم محرم 61:ورود امام حسین «ع »به سرزمین کربلا و فرود آمدن در آنجا.

 سوم محرم 61:ورود عمر سعد به کربلا،همراه چهار هزار نفر از سپاه کوفه و آغازگفتگوی وی با امام برای وادار کردن آن حضرت به بیعت و تسلیم شدن.

 پنجم محرم 61:ورود شبث بن ربعی با چهار هزار نفر به سرزمین کربلا.

 هفتم محرم 61:رسیدن دستور از کوفه بر ممانعت سپاه امام از آب،ماموریت پانصدسوار دشمن بر شریعه فرات به فرماندهی عمرو بن حجاج.

 نهم  محرم 61:ورود شمر با چهار هزار نفر به کربلا،همراه با نامه ابن زیاد به عمر سعد،مبنی بر جنگیدن با حسین «ع »و کشتن او،و آوردن امان نامه برای حضرت عباس «ع »و حمله مقدماتی سپاه عمر سعد به اردوگاه امام و مهلت خواهی امام برای نماز و نیایش در شب عاشورا.

 دهم  محرم 61:درگیری یاران امام با سپاه کوفه،شهادت امام و اصحاب،غارت خیمه ها،فرستادن سر مطهر امام به کوفه، توسط خولی.

 یازدهم محرم 61:حرکت سپاه عمر سعد و نیز اسرای اهل بیت از کربلا به کوفه،پس ازآنکه عمر سعد بر کشته های سپاه خود نماز خواند و آنان را دفن کرد و اهل بیت را برشترها سوار کرده به کوفه برد.

 اول  صفر 61:ورود اسرای اهل بیت «ع »از کربلا به دمشق.

 بیستم  صفر:بازگشت اهل بیت «ع »از سفر شام به مدینه.

فرهنگ عاشورا / محدثی

آنچه در این زمینه برای مبلغان دینی بایسته است، عبارت است از:

1 . شناخت و تحلیل درست و واقعی از حوادث و وقایع و پدیده های سیاسی;

2 . بالا بردن دانش سیاسی خود با مطالعه و تامل در اخبار و گزارشها;

3 . جلوگیری از القاءات و تفسیرهای غلط و نادرست;

4 . پاسخ گویی به سؤالات، ابهامات و شبهات مطرح شده;

5 . تشریح دقیق وظایف و مسئولیتهای کارگزاران نظام دینی و نقش مردم در رفع یا بروز مشکلات با انتخاب افراد صالح یا ناصالح;

6 . ارائه خط مشی و راهکارهای مناسب برای موضع گیری و اخذ تصمیمات سیاسی از سوی مردم;

7 . توضیح و تفسیر وقایع; نه توجیه عملکرد غلط مسئولان;

8 . بازشناسی دقیق افکار و جریانات منحرف سیاسی در جامعه و راههای نفوذ آنان (جریان شناسی سیاسی) ;

9 . کمک به تبیین ارکان نظام دینی و راههای کارآمدی آن;

10 . ارائه اخبار و گزارشهای صحیح و جلوگیری از ترویج شایعات، تهمت زنیها و دروغ پراکنیها;

11 . دشمن شناسی و آشنایی با توطئه ها و برنامه های تبلیغی - سیاسی آنان علیه نظام دینی .

مبلغان شماره 51

1 . «عمر بن سعد» یک روز پس از ورود امام علیه السلام به سرزمین کربلا یعنی روز سوم محرم با چهار هزار سپاهی از اهل کوفه وارد کربلا شد .

2 . امام حسین علیه السلام قسمتی از زمین کربلا که قبر مطهرش در آن واقع می شد را از اهالی نینوا و غاضریه به شصت هزار درهم خریداری کرد و با آنها شرط کرد که مردم را برای زیارت راهنمایی نموده و زوار او را تا سه روز میهمان کنند .

3 . در این روز «عمر بن سعد» مردی بنام «کثیر بن عبدالله » - که مرد گستاخی بود - را نزد امام علیه السلام فرستاد تا پیغام او را به حضرت برساند . کثیر بن عبدالله به عمر بن سعد گفت: اگر بخواهید در همین ملاقات حسین را به قتل برسانم; ولی عمر نپذیرفت و گفت: فعلا چنین قصدی نداریم .

هنگامی که وی نزدیک خیام رسید، «ابو ثمامه صیداوی » (همان مردی که ظهر عاشورا نماز را به یاد آورد و حضرت او را دعا کرد) نزد امام حسین علیه السلام بود . همین که او را دید رو به امام عرض کرد: این شخص که می آید، بدترین مردم روی زمین است . پس سراسیمه جلو آمد و گفت: شمشیرت را بگذار و نزد امام حسین علیه السلام برو . گفت: هرگز چنین نمی کنم .

ابوثمامه گفت: پس دست من روی شمشیرت باشد تا پیامت را ابلاغ کنی . گفت: هرگز! ابوثمامه گفت: پیغامت را به من بسپار تا برای امام ببرم، تو مرد زشت کاری هستی و من نمی گذارم بر امام وارد شوی . او قبول نکرد، برگشت و ماجرا را برای ابن سعد بازگو کرد . سرانجام عمر بن سعد با فرستادن پیکی دیگر از امام پرسید: برای چه به اینجا آمده ای؟ حضرت در جواب فرمود:

«مردم کوفه مرا دعوت کرده اند و پیمان بسته اند، بسوی کوفه می روم و اگر خوش ندارید بازمی گردم … .»)

تاریخ طبری جلد 5ص410