کم آوردیم!!!
فکر کردیم بدون تو، برجهای بلند می سازیم و دل آسمان را می خراشیم و به خدا می رسیم! قدرت میاوریم و بی نیاز می شویم!
فکر کردیم بدون تو، جهان را با آرزوهای «دل خوش کنکِ» چند روزه می گردانیم.
فکر کردیم می توانیم به این دنیای شلوغ و پر فریاد و هیاهو به انسان خسته از کار و عادت و همهمه، لختی سکوت هدیه کنیم! لختی خلوت! لختی سکون!
فکر کردیم می توانیم به عشق، رنگ هوس بزنیم و در قلبهای صادق جایشان دهیم!
فکر کردیم می شود دو روزه ی دنیا را سر در گریبان «بی خبری» فرو ببریم و آتش گرفتن جسدها بیجان انسانها و گلوله باران شیعیان را، با نشاط و سرگرمی به باد فراموشی بسپاریم!
فکر کردیم می توانیم جای خالی روح بزرگ تو را با هزار شبح تکه شده و خرد پر کنیم.
فکر کردیم…نه! فکر «آه» مادران داغ دیده ی رنج دیده را نکردیم!
فکر می کردیم،
اما نشد!
نتوانستیم!
کم آوردیم!
اکنون برای بخیه ی زخم های بی شمار محبت،
برای غلبه به آسمان خراشهای زور،
برای نوازش بر سر احساس های مرده و تلخ،
برای کندن گور جنگ و خونبازی،
برای دقایق رویا شده ی خلوت و سکوت،
برای مشتی آرامش
به تو نیاز داریم!
اینک!
پس از گذشت قرنها آشوب و بلا،
اعتراف می کنیم:
کم آوردیم،
تو را میان جهان…
#مهدویت # انتظار
استراتژی انتظار
استراتژی انتظار که از پرفروشترین و محبوبترین کتابهای اسماعیل شفیعی سروستانی است توسط انتشارات موعود عصر(عج) به چاپ رسیده است.
«استراتژی انتظار» کتابی است که راهکارهای مهمّ فردی و اجتماعی را برای رسیدن به دولت کریمه را بیان میکند. خط به خط این کتاب، برگرفته از «اصول انتظار» است که در روایات اسلامی بیان شده. به عبارت دیگر، استاد سروستانی در این کتاب، انتظار را همچون یک استراتژی دیده است که میتواند بدنهی فکری افراد جامعه را تغییر دهد و بدین ترتیب، ادبیاتی جدید در میان آنها جایگیر کند که بر اساس آن، تمدّنی نو، اسلامی و پوینده به سمت امام زمان(عج) برکشیده شود.
در بخشی از این کتاب تشبیهی خواندنی درباره ی انقلاب اسلامی ایران به کار رفته است. در این بخش آمده:
سفینه ی انقلاب اسلامی، با منبع سوخت نخست، از مدار سال پنجاه و هفت گذشت؛ امّا تاخیر در رسیدن منبع انرژی، موجب شد تا برای چندی سفینه، در انتظار و التهاب بماند.
منبع سوخت دوم، یعنی جنگ، این سفینه را از مدار شصت و هشت نیز گذراند. هشت سال نبرد با دشمن، میدان بارور شدن و ظهور ادب دینی را فراهم آورد و موجب شد تا جمع کثیری از جوانان این مرز و بوم، در فضایی خارج از همه ی آلودگی های شهری متاثر از ادب غربی، خود را مهیا کنند و سیر و سلوک در عالم دینی را تجربه کنند…
پایان سال های پر التهاب جنگ، باب این مدرسه ی بزرگ را بست. از این زمان، سفینه ی انقلاب، در کشاکش تمنای دو گروه، در جای خود ایستاد: جمعیتی که میل به ارتقای آن را تا آخرین مدار معهود داشتند و جمعیتی که با ترسیم ویژگی ها و بر شمردن مواهب عالم غربی، گاه به اسم دین و انقلاب، برای افول آن تلاش میکردند…
این اثر را میتوانید از طریق سایت یاران شاپ تهیه کنید و یا برای خرید آن با 88941235-021 تماس بگیرید.
عبادت مرکب تقرب به خداست
نشست اخلاقی – بصیرتی مدرسه علمیه فاطمیه ابهر با حضور حجت الا سلام والمسلمین حسن محمدی رئیس سازمان تبلیغات شهر ابهر با شرکت طلاب و اساتید مدرسه علمیه فاطمیه(س) درمورخه ی 06/02/95 در سالن اجتماعات مدرسه علمیه فاطمیه(س)، برگزار گردید.
رئیس محترم سازمان تبلیغات شهرستان ابهر گفت: در عالم هستی یک سری قوانین وجود دارد مثل کنش و واکنش، مثل عمل و عکس العمل ،اگر شما یک سنگی را به شیشه بزنید شیشه می شکند پرتاب سنگ را عمل می گویند و شکسته شدن شیشه را عکس العمل می گویند این است تعریف عمل و عکس العمل در موجودات. تمام عرفا بر این باورند که در دنیا یک سری عملیات وجود دارد مثل عمل و عکس العمل که خداوند چنین معادله ای را تعریف کرده در تعریف عکس العمل می توان گفت: اعمالی که ما انجام می دهیم بازتابشش به ما بر می گردد. اگر ما آبروی مومنی را ببریم، بردن آبروی مومن را عمل و رفتن آبروی مومن را عکس العمل می گویند باید این را بدانیم که اگر آبروی کسی را بردیم از دنیا نمی رویم تا بازتابش آن به مابرگردد. پس در عالم هستی رفتار و گفتار و سکنات ما عمل است که برای ما عکس العملی خواهد داشت. امام صادق(ع) می فرمایند: اگر به ناموس کسی نگاه کنید و ناموس خود را در دژها و قلعه های محکم نگه دارید به ناموس شما نگاه می کنند.
حجت الاسلام حسن محمدی در دیدار با بانوان طلبه شهرستان ابهر اظهار داشت: اولین اثر عبادت که انسان را به خدا نزدیک می کند تسلط بر خود است. ازاینجا باید بفهمیم که کدام عبادتمان مورد قبول واقع شده وکدام عبادتمان مورد قبول واقع نشده است. عبادت بدون اینکه انسان را به خدا نزدیک کند عبادت نیست، یعنی باور نکنید که انسان عبادت کند ولی به خدا نزدیک نشود. عبادت مرکب تقرب ونزدیک شدن به خداست. نمی شود انسان به خدا، این کانون لایتناهی هستی نزدیک شود ولی بر بصیرت وایمان وروشنایی اش افزوده نشود ، بر قدرت و حیات واراده و تسلطش افزوده نشود اولین مرحله که اولین نشانه است برای اینکه بفهمیم آیا عبادت ما مورد قبول پروردگار هست یا نیست، ارزش اجتماعی عمل ماست. یعنی اگر ما عبادت می کنیم مثلا نماز می خوانیم این برای این است که که یادمان نرود که خدایی داریم. پس اولین مرحله خداوندگاری و قدرت و تسلط و اولین نشانه نزدیک شدن به کانون قدرت لا یتناهی، تسلط بر قوا، غرائز و شهوات وتمایلات نفسانی خود ما و تسلط بر اعضای خود ماست، خودمان بر خودمان مسلط شویم. از این مرحله که بگذریم، مرحله بالاتر و عالیتری است و آن تسلط براندیشه و قوه خیال است، یعنی الان ما و شما که اینجا نشسته ایم و روز ها حرکت می کنیم دنبال کسب وکار خودمان می رویم، این جور خیال می کنیم که اندیشه ما در اختیار ماست در حالیکه این اندیشه ماست که بر ما فرمان می دهد بنابراین دومین اثر عبودیت تسلط بر قوه خیال است.
ایشان ادامه دادند؛ سومین اثر عبودیت قدرت بر تصرف در بدن است. انسان به جایی می رسد که نه تنها می تواند روح را از بدن مستقل کند و نیاز خودش را از بدن سلب کند، می رسد به مرحله ای که هر تصرفی که بخواهد در بدن خودش می کند حتی این قدرت را پیدا می کند که طی الارض کند بله این اثر عبادت است. علاوه بر این اثر چهارمی هم برای عبادت است که آن قدرت بر تصرف در دنیای بیرون است. بله انسان می تواند در اثر عبودیت به درجه ای برسد که چوبی را تبدیل به اژدها کند، می تواند قرص ماه را دو نیم کند، و می تواند تخت بلقیس را در یک چشم به هم زدن از یمن به فلسطین احضار کند بله می تواند.