روزهای ماریه از شب شروع می شد و شب هایش از روز ما… همیشه اینچنین بوده و حالا هم…
مادر اشک می ریخت و پدر نفرین می کرد؛ وقتی ماریه دیگر مدرسه نرفت…
- شب ها مدرسه می روم… وقتی که شما خوابید…
همیشه این چنین بوده و حالا هم… با کسی بازی نمی کرد، نمی‌ جوشید، حرف نمی زد…
- شب ها با بچه ها بازی می کنیم… وقتی شما خوابید…
روزهای ماریه از شب شروع می شد… مادر آه می کشید؛ وقتی ماریه حتی پایش را هم در کلاس خیاطی نگذاشت…
- جایی را می شناسم، خودم می روم… شب ها…
پدر در خودش می شکست وقتی همسن و سال های ماریه دانشگاه می رفتند و ماریه روزهایش از شب شروع می شد…
- من که مشغول درس خواندنم، وقت خوبی برای خواستگار راه دادن نیست…

مادر در خودش پیچید و پیچید و پیچید تا دیگر کمر راست نکرد؛ وقتی ماریه حتی در صورت خواستگارهای رنگ رنگش نگاه هم نکرد… همیشه این چنین بوده و حالا هم…
وقتی دکتر و آزمایش و عکس و دارو جواب نداد، سراغ عطاری ‌ها را گرفتیم و حکیم و علفی و… وقتی هم که عرق این و جوشانده آن و ریشه چنین و شکوفه ی چنان اثر نکرد، دست به دامن رمال و فال گیر شدیم و طالع بین و جن گیر و… آخرش هم جواب همه یکی بود؛ با خواب های ماریه کنار بیایید وقتی با بیداری های شما کنار آمده… که روزهای ماریه از شب شروع می شد و شب‌هایش از روز ما… همیشه این چنین بوده و حالا هم… ما با خواب های ماریه کنار آمدیم…

***
«مرا به خوابهایت ببر ماریه!» چهارمین مجموعه داستان و ششمین اثر داستانی «سیّد علی شجاعی» برای مخاطبان بزرگسال است؛ مجموعه داستانی که نامش را از عنوان نخستین داستان وام گرفته و در همان قدم نخست نشان می‌ دهد که قرار است مخاطبش را با اثری متفاوت در فرم روایی و محتوا روبرو کند.
شجاعی که تا پیش از این در داستان‌ هایش نشان داده که به دنبال خط سیر مشخص اجتماعی یا مذهبی در داستان‌ هایش است، در این مجموعه و در فضایی بینابین میان تمامی خواسته‌ ها و ایده آل‌ هایش در داستان ‌نویسی قدم زده و سعی کرده تا خالق موقعیت ‌ها با فرمی تازه ‌در بیان نظرگاه خود باشد.
این کتاب زبان عریانی دارد. زبانی که گاه راوی پیچیده ‌ترین حس‌ های انسانی است و گاه نیز خصوصی ‌ترین لحظات و خاطرات یک انسان را به پیش چشمان مخاطبانش به مثابه یک انسان می ‌نشاند و از او می‌ خواهد در قاب آیینه انسان به تماشای خود گمشده‌ و ناپیدایش بنشیند.
خواندن ۱۴ داستان کوتاه سید علی شجاعی در «مرا به خواب‌هایت ببر ماریه!» تجربه تازه‌ای برای مخاطبان داستان کوتاه به شمار می ‌رود که در انتظار رویدادها و اتفاقات تازه در قامت داستان کوتاه هستند.

معرفی کتاب از سایت نیستان ؛ با تلخیص.

پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم ) در وصیتی به امیرالمؤمنین (علیه السلام) به نکات اخلاقی انسان اشاره می فرمایند:

یا علی ! برای مؤمن در دنیا سه خوشحالی است : دیدار برادران، افطار از روزه ، تهجّد در پایان شب .

یا علی ! سه چیز است که اگر در کسی نباشد کاری از او پا نگیرد ( و در کارها توفیق نیابد ) پارسایی ( و ورعی ) که حایل شود او را از نافرمانی های خدای عزّ و جّل ، و خلق و خویی که به وسیله آن با مردم مدارا کند ، و بردباری و حلم که به وسیله آن جهالت و نادانی جاهل ( و افراد نادان ) را برگرداند .

یا علی ! سه خصلت از حقیقت های ایمان است : انفاق و بخشش در تنگدستی ، انصاف مردم از خویشتن ، بذل دانش به دانشجو .

یا علی ! سه چیز از مکارم اخلاق است : عطا کنی به کسی که تو را از عطای خویش محروم ساخته ، پیوند کنی با کسی که از تو بریده ، عفو کنی و بگذری از کسی که به تو ستم کرده است .

یا علی ! سه چیز است که هر کس خدای را با آن سه دیدار کند از برترین مردم خواهد بود : کسی که به پیشگاه خدا برود با انجام هر چه خدا بر او فرض و واجب کرده که او از زمره ی عابدترین مردم است ، کسی که پارسایی ورزد از محرمات الهی که او از پارساترین مردم است ، کسی که قناعت کند به آنچه خدا روزی اش کرده که او از بی نیازترین مردم است .

یا علی ! سه چیز است که این امت طاقت آن را ندارد . مواسات با برادر دینی در مال ، انصاف مردم از خویش ، و ذکر و یاد خدا در هر حال ، و آن ذکر « سبحان الله و الحمدالله و لا اله الا الله و الله اکبر » نیست ، بلکه هر گاه بر عملی درآمد که بر او حرام گشته از خدای عزّ و جلّ بترسد و آن را واگذارد .

یا علی ! سه چیز است که حافظه را زیاد کند و بیماری را ببرد . کندر ، مسواک کردن ، خواندن قرآن .

یا علی ! سه چیز از وسواس است : خوردن گِل ، گرفتن ناخن ها با دندان ، جویدن ریش .

یا علی ! از سه خصلت تو را نهی می کنم ( و به سختی باز می دارم ) : حسد ، حرص ، تکبر .

یا علی ! ( بهره و شیرینی ) زندگی در سه چیز است : خانه ی فراخ ، زن نیکو ، اسب میان تهی .