امر به معروف و نهی از منکر از اصلی ترین ارزشهای دینی است. به نقل قرآن کریم حضرت ختمی نبوّت صلّی الله علیه و آله و سلّم در کتاب های تورات و انجیل به امر کننده به معروف و نهی کننده از منکر معرفی شد۱ و نیز لقمان به پسرش فرمود: ای پسرکم! نماز را برپا دار و به کار شایسته- که دین و خرد آن را به نیکی می شناسند- فرمان ده و از کار ناشایست نهی کن و بر مصیبت و رنجی که به تو رسیده شکیبا باش[و بدان] که صبر و شکیبایی برخاسته از اراده جدّی و تصمیم قاطع در کارهاست.۲

این دو مهم از مهم ترین وظایف مؤمنان و بارزترین ویژگی جامعه اسلامی است، زیرا خدای متعالی می فرماید: و باید از میان شما گروهی باشند که مردم را به نیکی فراخوانند و آنان را به کار پسندیده وادارند و از کار زشت و نکوهیده نهی کنند.۳

شما بهترین امّتید که به سوی مردم در آمدید؛ امر به معروف و نهی از منکر می کنید و به خدا ایمان دارید…۴

۱. سوره اعراف، آیه ۱۵۷.
۲. سوره لقمان، آیه ۱۷.
۳. سوره آل عمران، آیه ۱۰۴.
۴. سوره آل عمران، آیه ۱۱۰.

سعه صدر، از نعمت های بزرگ الهی است. انسانهایی که دارای سعه صدر هستند، مشکلات و سختی های زندگی را به راحتی پشت سر می گذارند و در مقابله با نامرادی ها و ناملایمات، از خود خویشتن داری نشان می دهند و به همین وسیله به گناه هم آلوده نمی شوند. این شرح صدر از راههای گوناگون به دست می آید، اما در متون اسلامی یکی از روشهای مفید برای کسب شرح صدر، ذکر و یاد خداست.

امیرمؤمنان علی(ع) فرمود:
الذکر یشرح الصدر؛ یاد خدا موجب شرح صدر است.