برگزاری جلسه موسّسین ، مدیران وهیئت امنای مدارس علمیه خواهران استان زنجان
اولین جلسه موسسین،مدیران و هیئت امنای مدارس علمیه خواهران استان زنجان در تاریخ 4/11/91در دو نوبت صبح و بعد از ظهر با حضورحجت الاسلام و المسلمین حاج آقا ابراهیمیان،معاون محترم شهرستانها و جناب آقای خلج،معاون محترم امور اداری و مالی مرکز مدیریت، نماینده معزّزولی فقیه در استان و امام جمعه شهر زنجان،حجت الاسلام و المسلمین علی خاتمی ،ایت ا…سید محمد حسینی و معاون سیاسی و امنیتی استان دار زنجان و موسسین و اعضای هیئت امنا و مدیران و معاونان مدارس علمیه برگزار گردید.
در این اجلاس ابتدا حجت الاسلام و المسلمین حاج آقا محمدی مدیر محترم حوزه های علمیه استان ،ضمن تشکر و خیر مقدم به حضار، بیاناتی به شرح ذیل ایراد نمودند:
“همه ما بنده خداودیندارهستیم،همه ما دغدغه دین داریم،هدفها وآرزوهای مشترک ووالا داریم همه مامی خواهیم جامعه،اسلامی باشد،فضای جامعه پاک وسالم باشد،همه انسانها آراسته به خوبیها بوده وروزبه روزقدمهای تعالی وپیشرفت را دررسیدن به قله های کمال ومعنویت بردارند.
همه ما علاقه مندیم انسانها ازسلامت لازم وکافی برخورداربوده وازهمه رذایل ، بدیها ، انحرافها ، پلشتیها ومشکلات بدوربا شند .
همه ما آرزوداریم همه انسانها درصراط مستقیم ( که تنها مصداق اسلام است ) حضورداشته وازنعمت عمل به فرهنگ متعالی اسلام واهل البیت برخوردارشده ودرفضای معطّربه عطرولایت امام عصر (عج) زندگی کنند همه مابه دنبال کسب رضای خدا ( پیام اسلام ومسلمانی وبالاترین مرتبه بندگی همان رسیدن به مرزتسلیم وبرخورداری ازرضای الهی است ) ورسیدن به رحمت واسعه اوهستیم.
رسیدن به همه خوبیها،رسیدن به این هدف انسانی والهی بزرگ،که همان گمشده فطرت بشری ومقتضای آفرینش انسانها است؛ راهش ( اصلی ترین راهش را اگرنگوییم تنها راهش ) ،خدمت به حوزه ها،طلبه ها وازاین راه کمک به گسترش فرهنگ شیعی وعلوی ا ست.
ارتباط با حوزه،خدمت به حوزه وطلبه ها وحضوردرفضای حوزه کاری است مهم ، راهبردی ودرعین حال ارزشمند ومقدس وماندگار.
اهمیت جایگاه وکارموسس وهیات امنا وقتی معلوم می شود که …
صفحات: 1· 2
آبروی دیگران را نبریم ...
استاد فاطمی نیا در جلسه ای با ذکر چند نکته اخلاقی و عرفانی فرمودند:
خدمت آیت الله بهاالدینی رسیدم. گفتم آقا راز مقام و رتبه سید سکوت چه بود؟
آقا دست بالا آورد و اشاره به دهان کرد.
خدا شاهد است الان مردم خیلی دست کم گرفته اند آبرو بردن را.
ببینید خدا چند گناه را نمی بخشد:
1- عمدا نماز نخواندن.
۲- به ناحق آدم کشتن.
3- عقوق والدین.
4- آبرو بردن.
این گناهان این قدر نحس هستند که صاحبانشان گاهی موفق به توبه نمی شوند.
پسر یکی از بزرگان علما که در زمان خودش استادالعلما بود، برای من تعریف می کرد:
“به پدرم گفتم پدر تو دریای علم هستی. اگر بنا باشد یک نصیحت به من بکنی چه می گویی؟
می گفت پدرم سرش را انداخت پایین. بعد سرش را بالا آورد و گفت آبروی کسی را نبر!”
الان در زمان ما هیئتی ها، مسجدی ها و مقدس ها آبرو می برند.
عزیز من اسلام می خواهد آبروی فرد حفظ شود. شما با این مشکل داری؟
دقت کنید که بعضی ها با زبانشان می روند جهنم.
روایت داریم که می فرماید اغلب جهنمی ها، جهنمی زبان هستند.
فکر نکنید همه شراب می خورند و از دیوار مردم بالا می روند.
یک مشت مومن مقدس را می آورند جهنم. ای آقا تو که همیشه هیئت بودی! مسجد بودی! بله.
توی صفوف جماعت می نشینند آبرو می برند.
امیرالمومنین به حارث همدانی می فرماید: اگر هر چه را که می شنوی بگویی؛ دروغ گو هستی.
گناهکار چند نوع است. عده ای گناه می کنند، بعد ناراحت و پشیمان می شوند. سوز و گداز دارند.
توبه می کنند و هرگز فکر نمی کنند که روزی این توبه را بشکنند؛ اما دوباره می شکنند.
دوباره، سه باره، ده باره. در حدیث داریم که این اگر در تمام توبه شکستن ها سوز و گداز واقعی
داشته باشد، در نهایت بر شیطان پیروز می شود.
تفاوت نبی ، رسول وامام از نظر آیت الله سبحانی :
آیت الله سبحانی در پاسخ به سوالی، تعریف سه واژه نبى، رسول و امام را تشریح نموده و تفاوت‌های آن را بیان کرده‌اند.
در نبوت و رسالت مجرد از امامت، اطاعت رسول، عین اطاعت خدا بوده و هرگز دو نوع اطاعت وجود ندارد، ولى آنگاه که به مقام امامت مفتخر گردید، با جعل و نصب الهى، داراى امر و نهى مى‌گردد و حق اطاعت مستقل پیدا مى‌کند.
به گزارش خبرگزاری حوزه، این مرجع تقلید در پاسخ به این سوال، که فرق بین نبی، رسول و امام چیست به تعریف و تبین این سه مفهوم پرداخته‌اند.
«نبى» از لفظ «نبأ» به معنى خبر خطیر و بزرگ گرفته شده و مفاد لغوى آن حامل خبر بزرگ و یا مخبر از آن، مى‌باشد.([۱])
لفظ «نبى» در قرآن مجید درباره انسانى به کار مى‌رود که وحى الهى را از خدا، به طریق مختلف مى‌گیرد و حقیقت«نبى» که معادل آن در فارسى «پیامبر» است جز این، چیز دیگرى نیست و هر نوع خصوصیتى که براى «نبى» در کتاب‌هاى لغوى و یا تفسیرى وحدیثى گفته شده است همگى خارج از مفهوم آن بوده و هرگز این لفظ بر آنها دلالتى ندارد و باید آنها را از قراین خارجى استفاده کرد.
شیخ طوسى مى‌فرماید:
«انّه مؤد من اللّه بلا واسطة من البشر»([۲]):
«نبى آن گزارشگرى است که بدون وساطت بشرى، از خدا خبر مى‌دهد».
«نبى» به معناى گیرنده «نبأ» یا مخبر از جانب خدا است، ولى لفظ «رسول» ـ آن است که …
صفحات: 1· 2