تعجب آور است وقتی مردم می شنوند در جایی معجزه شده، مریضی شفا یافته وعنایتی به کسی شده و…
هجوم می برند تا تکه لباسی از اورا به عنوان تبرک وتیمن بردارند .واز اینکه نتوانستند در این هجوم و ازدحام جمعیت چیزی به دست بیاورند خیلی افسوس می خورند…
گاهی فراموش می کنیم که همه مان در خانه هایمان یک معجزه جاویدان داریم ..فراموش کردیم که قرآن معجزه است..
اصلا فراموش کردیم همه آیات ونشانه های خدا در طبیعت  از حیث فوق العاده بودن ،یک جوری معجزه اند…

اما  آنقدر این معجزه ها بارها وبارها اتفاق افتاده اند که دیگر به چشممان نمی آیند!!

برای انجام امور نظافت در سپاه پاوه، نوبت کاری گذاشته بودیم. روزهای چهارشنبه هر هفته، نوبت احمد آقا بود. با اینکه فرمانده واحد عملیات سپاه به حساب می آمد؛ اما مقیّد بود در هر موقعیتی، وظیفه خود را انجام دهد. سفره می انداخت و آن را جمع می کرد. غذا و چای آماده می کرد و غذا را تقسیم و ظرفها رامی شست. همچنین سرویسهای بهداشتی را به دقت تمیز و آن را ضد عفونی می کرد.

احمد آقا می گفت: «فرمانده، کسی است که در خطّ مقدّم، برادر بزرگ تر باشد ودر سایر مواقع، کم ترین و کوچک ترین برادرِ رزمنده ها.»

مجله مبلغان شماره111

«جابر جُعفی» یکی از یاران باوفای امام باقر(ع) می گوید: «در حضور امام باقر(ع) دلم گرفت. به حضرت عرض کردم: فدایت شوم! گاهی اوقات بدون آنکه مصیبتی یا گرفتاریی به من رسد، اندوهگین می شوم؛ چندان که همسرم و دوستم آن را در چهره ام می خوانند. حضرت فرمود: آری، ای جابر! خدای عز و جل مؤمنان را از طینت بهشتی آفرید و از نسیم روح خویش در آنها جاری ساخت؛ از اینروست که مؤمن برادر تنی و واقعی مؤمن است. پس هرگاه به یکی از آن ارواح در شهری اندوهی رسد آن روح دیگر اندوهگین شود؛ زیرا او نیز از جنس اوست.»

همچنین از امام رضا(ع) سؤال شد: «چرا فردی غمگین می شود، بی آنکه علت اندوه خود را بداند؟

حضرت فرمود: اگر اندوهی به او رسد بداند که برادرش غمی دارد، همچنین است اگر بی دلیل شاد شود.»

اصول کافی جلد 2 صفحه166