قدم در وادی تبلیغ دینی که می گذاری ، تنها وتنها  به هدایت فکر  می کنی ، به روایات اهل بیت که نگاه می کنی ، آن قدر از پاداش هدایت گفته اند که ذوق می کنی ودوست داری که خدا توفیق دهد وکسی به دستت هدایت شود …اما
حضرت نوح (ع) 950 سال به کار هدایت خلق مشغول بود وقرآن هم از سختی هایی که بر او گذشته ، سخن گفته است . به تاریخ که نگاه می کنیم، می بینیم بعد از این همه سختی ومرارت واین همه سال های طولانی  تبلیغ ، حدود 80 نفر به دست ایشان هدایت شدند واز عذاب طوفات الهی رهایی یافتند . حالا اگر 950 سال تبلیغ را بر 80 تقسیم کنیم ، عدد 12 سال به دست می آید ، یعنی در هر 12 سال یک نفر ، آن هم با انرژی حضرت نوح(ع).
ناامید نشوید ؛ کاری که برایش این قدر اجر قرار داده شده ، سختی های خاص خودش را دارد وصد البته این سختی ها با آن پاداش ها شیرین خواهدشد…

حجت الاسلام والمسلمین نقویان بااندکی تلخیص

 امیر مومنان علی علیه السلام فرمود:

بدترین گناهان آن است که صاحبش آن را کوچک و سبک بشمرد.

امام سجاد علیه السلام از خطر کوچک شمردن گناه به خدا پناه می‌برد و در ضمن دعا عرض می‌کند: پروردگارا: به تو پناه می‌برم از اصوار بر گناهان و کوچک شمردن گناه.

روزی پیامبر (صلی الله علیه و آله ) با همراهان خود در سرزمین بی آب و علفی فرود آمد، در آنجا به آن‌ها فرمود: بروید هیزم جمع آوری کنید تا با آن آتش روشن کنیم و غذا بپزیم. یاران عرض کردند: اینجا سرزمین خشکی است و هیچ گونه هیزم در آن نیست.

پیامبر فرمود: بروید هر مقدار که می‌توانید جمع کنید و هر کدام مختصری هیزم یافته و آوردند و روی هم ریختند و هیزم زیادی انباشته شد. پیامبر (صلی الله علیه و آله ) با نگاه به آن هیزم به همراهان فرمود: گناهان اینگونه روی هم انباشته می‌گردند و سپس فرمودند: از گناهان حقیر و ریز بپرهیزید که همه آن‌ها ثبت و جمع می‌گردد.

   امیرمؤمنان در خطبه اول نهج البلاغه ابتدا به بیان ذات و صفات خداوند می پردازد و سپس به افعال خدا و در ادامه به مسئله خلقت انسان می پردازد و در این قسمت از خطبه حضرت به چکونگی خلقت انسان از گل اشاره می کند. «ثُم جَمَعَ مِن حَزن الارضِ وَ سَهلِها ، وَ عَذبِها و سَبَحهَا ، تُربَـةً سَنَها بِالماءِ حتّی خَلَصَت ، وَ لَاطَها بِلبَلۀ حَتّی لَزَبَت ، فَجَبَلَ مِنها صُورَۀ ذاتَ أحناءٍ وَ وُصولٍ ، و اعضاءٍ و فُصولٍ ، أجمَدَها حتّی أستَمسَکَت ، و أصلَدَها حتّی صَلصَلَت ، لِوَقتٍ مَعدودٍ ، وَ أمَدٍ مَعلومٍ ثُمَ نَفَخَ فیها من روحِهِ فَمَثُلَت إنساناً ذا أَذهانٍ یُجیلُها ، وَ فِکرٍ یَتَصَرٍفُ بِها .» ؛ خداوند متعال برای خلقت آدم از زمین های (حزن الارض) یعنی زمین سنگلاخی و کوهستانی و (سهل) یعنی زمین غیر سنگلاخی و هموار و (عذب) زمین پاک قابل کشت و زرع و زمین (سبخ) شوره زار که استعداد کشت و زرع را ندارد ، خاک انسان را جمع کرد سپس خدا این خاک را به وسیله آب خالص و نرم کرد و با این عمل این خاک یک موجود چسبنده ایی شد . برای این گل صورتی را خلق کرد دارای اعضاء کج و منعطف و وصل و فصل است . سپس این گل خشک شد و به صورت صلصال درآمد ، صلصال به گلی گویند که به قدری خشک شده است که اگر به آن دست بزنند چون وسط آن …

ادامه »