میدان مسابقه...
امام حسن مجتبی(ع) در ماه مبارک رمضان از کنار جماعتی که مشغول خنده و شوخی بودند عبور کردند. حضرت با ناراحتی به آنها فرمود: خدا ماه رمضان را میدان مسابقه بندگان قرار دهده است. دستهای گوی سبقت میربایند و پیروز میشوند و تعدادی هم از دیگران عقب میمانند و سرافکنده میشوند. عجیب است در روزی که پیشی گیرندگان پیروز شدهاند و عقب ماندگان زیانکار گریدهاند، جمعی به شوخی و خنده مشغولند. به خدا سوگند اگر پرده در افتد، امروز نیکوکار، مشغول پاداش خود و عقب افتاده، گرفتار بدیهای خود است و برای احدی فرصتی جهت شوخی و لهو و لعب باقی نمی ماند.
من لا یحضره الفقیه، ج2، ص174.
دو جامه نورانی...
رسول اکرم(ص) فرمود: هر کس به فرزندش قرآن بیاموزد روز قیامت پدر و مادر او را فرا می خوانند و دو جامه بر آن می پوشانند که از نور آن چهره های بهشتیان روشن می شود.
رسول خدا (ص) می فرمود: قرآن روز قیامت مردی رنگ پریده را می آورد و به پروردگارش می گوید: این شخص ، کسی است که من روزش را با تشنگی و شبش را به بیداری گرفته بودم و طمع او را به رحمت تو قوی کرده بودم و آرزوهایش را به مغفرت تو گسترده بودم، پس بر اساس گمان من درباره اش عمل کن. خدا می فرماید:
ملک را به دست راستش و جاودانگی را به دست چپش دهید… پدر و مادرش را زیوری دهید که تمام دنیا با آنچه در آن است به ارزش آن نباشد، پس همه مردم روز قیامت به آن پدر و مادر می نگرند و آن دو را عظیم می شمارند و خودشان نیز از این مقامشان به شگفتی فرو می روند و می پرسند : پروردگارا! این عظمت از کجاست؟ خدا می فرماید: این عظمت به سبب آموختن قرآن به فرزندتان و تربیت او بر اساس دین اسلام و محبت پیامبر (ص) و علی(ع) است.
مفاتیح الحیاه جوادی آملی،ص۲۴۶.
قهرمان کربلای گوهرشاد...
“ايشان حق بزرگي بر گردن انقلاب دارند. آقاي شيخ محمدتقي بهلول رحمةالله عليه بنده صالح و مجاهد و پرهيزكار كه عمر طولاني و پرماجرايي خود را يكسره با مجاهدت و تلاش گذرانيد؛ يكي از شگفتيهاي روزگار ما بود. زبان گوياي ستمديدگان و حقطلبان شد. آماج كينه حكومت سركوبگر پهلوي گشت. بيست و پنج سال مظلومانه در اسارت حكومت ظالم ديگري، انواع رنجها و آزارها را تحمل كرد. سالها پس از آن بي هيچ پاداش و توقعي به هدايت ديني مردم پرداخت. در سالهاي دفاع مقدس همه جا دلهاي جوان و نوراني رزمندگان را از فيض بيان رسا و صادقانه خود نشاط و شادابي بخشيد. زهد و وارستگي او، تحرك و تلاش بي وقفه پيكر نحيف او، ذهن روشن و حافظه بينظير او، دهان هميشه صائم و غذا و لباس و منش فقيرانه او، شجاعت و فصاحت و ويژگيهاي اخلاقي برجسته او از اين مؤمن صادق، انساني استثنايي ساخته بود.» ( مقام معظم رهبری)
نام شیخ بهلول این مجاهد راه حق و حقیقت در تاریخ معاصر ایران با قیام خوش و آزادی خواهانه قیام مسجد گوهرشاد علیه واقعه کشف حجاب قرین شده به طوری که با صحبت از یکی به ناگزیر باید از دومی نیز سخن به میان آورد. اکنون پس از هفتاد سال هنوز صدای این عالم ربانی در شبستان مسجد گوهرشاد طنین انداز است و خشت خشت آن بر شجاعت و ظلم ستیزی وی گواه است. شیخ محمدتقی بهلول گنابادی فرزند نظام الدین در سال 1297 شمسی در روستای بیلندگناباد چشم به جهان گشود. در کودکی به مکتب پدر رفت و به فراگیری قرآن کریم همت گمارد و در سن هشت سالگی موفق به حفظ کل قران گردید و سپس به تحصیل در رشته علوم قدیحه پرداخت و دوره سطح مراکز تحصیلاتش از قبیل: شرح لمحه، مطول تفتازانی، حاشیه را نزد پدر فرا گرفت. وی در سالهای پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در خراسان به سر می برد و به وعظ هدایت و راهنمای مشغول بود. این عارف ربانی علاوه بر تسلط بر ادبیات عرب از ذوق سرودن اشعار نغز و طنز نیز برخوردار بود. بیش از 200 هزار بیت شعر سروده بود و 50 هزار بیت شعر از دیگر شاعران از برداشت. این مجاهد فی سبیل الله حتی در روزهای آخر عمر نیز دست از تلاش و کوشش برنداشت و همواره با وجود کهولت سن به ورزشهایی چون شنا، کوهنوری، پیاده روی های زیاد می پرداخت. شیخ بهلول در روزهای آخر عمر در بیمارستان خاتم الانبیاء بستری شد و بالاخره در روز یکشنبه 7 مرداد 1384 پس از 105 سال عمر با برکت چشم از جهان فرو بست و رخ در نقاب خاک کشید.
یاد و خاطره اش گرامی و راهش پررهرو باد.
مرکز اسناد انقلاب اسلامی