رضایتمندی از زندگی
همزمان با فرا رسیدن ماه مبارک شعبان، نشستی صمیمی با اولیاء طلاب حوزه علمیه خدیجه کبری(علیها سلام) در مورخ 27/2/95 در محل حوزه با موضوع ” راهکارهای رضایتمندی از زندگی ” برگزار گردید.
در این جلسه صمیمی ابتدا، مدیر محترم حوزه علمیه خدیجه کبری(علیها سلام) سرکار خانم فرح علمی فرد ، ضمن عرض خیر مقدم و تبریک ایام شعبانیه، به شرح قسمتی از دعای روزانه ماه شعبان پرداختند و تاکید داشتند که تقدم و تاخر گرفتن از ولایت سرانجامی جز هلاکت ندارد.
مدیر حوزه علمیه خدیجه کبری(علیها سلام) قیاس نکردن زندگی خود با دیگران، داشتن نگرش مثبت نسبت به زندگی و افراد خانواده و اهمیت دادن بسیار به خانواده را از جمله راهکارهایی برشمردند که کمک میکنند تا فرد از زندگی خود رضایت بیشتری داشته باشد.
در پایان نشست مذکور، سرکار خانم مهری حاتمی، مشاور حوزه خدیجه کبری(علیها سلام) به بررسی مواردی از مشکلات عمده طلاب مدرسه پرداخته و از اولیای طلاب در حل برخی موارد تقاضای مساعدت و همراهی بیش تر نمودند.این نشست صمیمی به مدت یک ساعت در محل حوزه برگزار گردید.
عبادت مرکب تقرب به خداست
نشست اخلاقی – بصیرتی مدرسه علمیه فاطمیه ابهر با حضور حجت الا سلام والمسلمین حسن محمدی رئیس سازمان تبلیغات شهر ابهر با شرکت طلاب و اساتید مدرسه علمیه فاطمیه(س) درمورخه ی 06/02/95 در سالن اجتماعات مدرسه علمیه فاطمیه(س)، برگزار گردید.
رئیس محترم سازمان تبلیغات شهرستان ابهر گفت: در عالم هستی یک سری قوانین وجود دارد مثل کنش و واکنش، مثل عمل و عکس العمل ،اگر شما یک سنگی را به شیشه بزنید شیشه می شکند پرتاب سنگ را عمل می گویند و شکسته شدن شیشه را عکس العمل می گویند این است تعریف عمل و عکس العمل در موجودات. تمام عرفا بر این باورند که در دنیا یک سری عملیات وجود دارد مثل عمل و عکس العمل که خداوند چنین معادله ای را تعریف کرده در تعریف عکس العمل می توان گفت: اعمالی که ما انجام می دهیم بازتابشش به ما بر می گردد. اگر ما آبروی مومنی را ببریم، بردن آبروی مومن را عمل و رفتن آبروی مومن را عکس العمل می گویند باید این را بدانیم که اگر آبروی کسی را بردیم از دنیا نمی رویم تا بازتابش آن به مابرگردد. پس در عالم هستی رفتار و گفتار و سکنات ما عمل است که برای ما عکس العملی خواهد داشت. امام صادق(ع) می فرمایند: اگر به ناموس کسی نگاه کنید و ناموس خود را در دژها و قلعه های محکم نگه دارید به ناموس شما نگاه می کنند.
حجت الاسلام حسن محمدی در دیدار با بانوان طلبه شهرستان ابهر اظهار داشت: اولین اثر عبادت که انسان را به خدا نزدیک می کند تسلط بر خود است. ازاینجا باید بفهمیم که کدام عبادتمان مورد قبول واقع شده وکدام عبادتمان مورد قبول واقع نشده است. عبادت بدون اینکه انسان را به خدا نزدیک کند عبادت نیست، یعنی باور نکنید که انسان عبادت کند ولی به خدا نزدیک نشود. عبادت مرکب تقرب ونزدیک شدن به خداست. نمی شود انسان به خدا، این کانون لایتناهی هستی نزدیک شود ولی بر بصیرت وایمان وروشنایی اش افزوده نشود ، بر قدرت و حیات واراده و تسلطش افزوده نشود اولین مرحله که اولین نشانه است برای اینکه بفهمیم آیا عبادت ما مورد قبول پروردگار هست یا نیست، ارزش اجتماعی عمل ماست. یعنی اگر ما عبادت می کنیم مثلا نماز می خوانیم این برای این است که که یادمان نرود که خدایی داریم. پس اولین مرحله خداوندگاری و قدرت و تسلط و اولین نشانه نزدیک شدن به کانون قدرت لا یتناهی، تسلط بر قوا، غرائز و شهوات وتمایلات نفسانی خود ما و تسلط بر اعضای خود ماست، خودمان بر خودمان مسلط شویم. از این مرحله که بگذریم، مرحله بالاتر و عالیتری است و آن تسلط براندیشه و قوه خیال است، یعنی الان ما و شما که اینجا نشسته ایم و روز ها حرکت می کنیم دنبال کسب وکار خودمان می رویم، این جور خیال می کنیم که اندیشه ما در اختیار ماست در حالیکه این اندیشه ماست که بر ما فرمان می دهد بنابراین دومین اثر عبودیت تسلط بر قوه خیال است.
ایشان ادامه دادند؛ سومین اثر عبودیت قدرت بر تصرف در بدن است. انسان به جایی می رسد که نه تنها می تواند روح را از بدن مستقل کند و نیاز خودش را از بدن سلب کند، می رسد به مرحله ای که هر تصرفی که بخواهد در بدن خودش می کند حتی این قدرت را پیدا می کند که طی الارض کند بله این اثر عبادت است. علاوه بر این اثر چهارمی هم برای عبادت است که آن قدرت بر تصرف در دنیای بیرون است. بله انسان می تواند در اثر عبودیت به درجه ای برسد که چوبی را تبدیل به اژدها کند، می تواند قرص ماه را دو نیم کند، و می تواند تخت بلقیس را در یک چشم به هم زدن از یمن به فلسطین احضار کند بله می تواند.
برگزاری نشست فرهنگی: ویژه شهادت هفتمین آفتاب هدایت
حوزه علمیه الزهراء (س)، به مناسبت شهادت هفتمین آفتاب هدایت، حضرت امام موسی کاظم (ع) با برگزاری مراسم سوگواری، عشق و ارادت خود را به ساحت قدس آن امام عزیز، ابراز داشتند. این برنامه با حضور حجت الاسلام و المسلمین ربیعی، امام جمعه محترم شهر هیدج و طلاب خواهر روز سه شنبه مورخ 14/2/95 اجرا شد.
حجت الاسلام ربیعی در ابتدا ضمن تسلیت شهادت حضرت امام موسی کاظم(ع) به وجه تسمیه القاب آسمانی آن حضرت اشاره داشته و گفت : علت نامگذاری این امام همام به کاظم به خاطر کظم غیض یعنی فرو بردن خشم فراوان آن حضرت در برابر مشکلات و مرارت هایی است که در طول عمر شریف شان متحمل شدند اما همواره با سکینه های الهی خشم خود را در برابر مصائب، رنجها و آزارها فرو برده و به این نام شناخته شدند.
از سوی دیگر ذکر لقب باب الحوائج برای آن حضرت نیز فقط به خاطر سپری شدن عمر طولانی ایشان در زندان نیست و همه ی امامان معصوم ما دروازه های اجابت دعا و حاجات هستند.
استاد گرامی در بیان سیره ی سیاسی امام کاظم (ع) ابراز داشت: با وجود اینکه امام کاظم (ع) در دوران امامت خویش و در شرایط خفگان و بحران زده ای به سر می بردند اما اهتمام ویژه ی ایشان به مسائل دینی و فعالیت در راستای افزایش بینش سیاسی مردم، جامعه بواسطه ی دوستان و محبان موجب بهره مندی مردم از نعمت رهبری مدبر در یک حکومت غیر رسمی الهی و اسلامی گشت.
حجت الاسلام ربیعی درباره ی نقش تربیتی این امام در دوران اسارت گفت: امام کاظم (ع) در شرایط سخت زندان حکومت هارون، با چنان نقش سازنده ای در تربیت مامورین زندان عباسی کوشید که در همان جا یاران زیادی را تربیت و به مسیر حقیقت هدایت کرد و این امر موجب شد که در اواخر عمر شریفشان هارون فردی بی دین و ملحد را برای زندانبانی از ایشان بگمارد.
ایشان همچنین درباره ی علت زندانی شدن و نحوه ی شهادت حضرت امام موسی بن جعفر (ع) بیان داشت: مقصود هارون از به زندان افکندن امام (ع) گرفتن بیعت از ایشان برای حکومت پر تزویر خود بود و به همین منظور با ترتیب دادن نقشه ای امام را مخفیانه به زندان بردند تا مردم متوجه اسارت ایشان نشوند تا بدین وسیله با تحت فشار گذاشتن ایشان او را مجبور به گرفتن بیعت نماینداما تقدیر این بود که آن امام عزیز پس از تحمیل محنت ها و شکنجه های فراوان 14 ساله ی زندان هارون سرانجام با زهر هارون الرشید معلون به شهادت رسیدند.
گفتنی است که در پایان حجت الاسلام ربیعی با ذکر مصیبت در شهادت جانسوز مظلومانه ی امام کاظم (ع) دلهای مغموم را اشک ریز آستانه ی غربت این نور هدایت کردند و پس از آن دعای پر فیض توسل توسط طلاب خواهر قرائت و فضای آکنده از عطر رحمانی ائمه ی معصومین (ع) گردید